Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 266 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 12117 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Vergi usul kanununa muhalefetHÜKÜM : BeraatGerekçeli karar başlığında yanlış yazılan suç tarihinin, tebligatın yapıldığı 05.11.2007 tarihinden itibaren 15 günlük sürenin sonu olan 21.11.2007 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür. 2005 takvim yılına ilişkin defter ve belgelerini vergi incelemesine esas olmak üzere vaki istem üzerine merciine teslim etmediğinden bahisle eylemine uyan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında, 213 sayılı Yasanın 139. maddesinde yazılı istisnaların bulunmaması halinde vergi incelemesinin mükellefin işyerinde yapılması gerektiği, sanığa vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın kendisine 05.11.2007 tarihinde yapıldığı anlaşılmakla, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin, işyerinde faaliyete devam edip etmediğinin incelemeyi yapan vergi denetmeninden sorulması, işyeri dışında inceleme yapılmasına ilişkin bir tespiti varsa belgesinin dosyaya ibrazının istenmesi aksi takdirde, yapılan tebligatın hukuki geçerliliğinin bulunmadığı, ayrıca sanığın “işyerinde hırsızlık olduğu, belgelerin bilgisayarda kayıtlı olduğu, bilgisayarın çalındışı” şeklindeki savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından, hırsızlık suçu ile ilgili bir başvurularının olup olmadığı ilgili Cumhuriyet Başsavcılığından sorulmasından sonra, konu ile ilgili bir soruşturma bulunduğunun tespiti halinde ilgili evrakların dosya içerisine getirtilerek, şikayet dilekçesinde defter ve belgelerin çalındığından bahsedilip bahsedilmediği araştırılarak, tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.