Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 26393 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1325 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet Ek Karar: Temyiz talebinin reddiSanığın, tebliğ tarihinde cezaevinde olduğuna dair 02.08.2013 tarihli dilekçesinin temyiz hakkını korumaya yönelik bir eski hale getirme istemi olduğu ve bu hususta karar verme yetkisinin CMK'nun 42/1. maddesi gereğince hükmü temyizen inceleme yetkisi bulunan Yargıtay'a ait olduğu gözetilmeksizin yerel mahkemenin temyiz isteminin reddine dair 14.08.2013 tarihli ek kararının hukuken geçersiz olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;1- Sanığın; ciro ederek ...'e verdiği çeki ... yetkilisi ...den aldığını ve sahte olduğunu bilmediğine dair savunması karşısında; çekin sahte olup olmadığı, aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığı ve çek üzerindeki yazıların kimin eli ürünü olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra çekteki yazıların da sanığa ait olmadığının tespit edilmesi halinde suçun ne şekilde sübut bulduğu da karar yerinde açıklanıp tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,2- Kabule göre de; 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine, maddede sayılan diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.