Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 25879 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10829 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Resmi belgede sahtecilikHÜKÜM : Mahkumiyet İddianameye konu edinilen 13.12.2004 veriliş tarihli sürücü belgesinin akıbeti hakkında mahallinde bir karar verilmesi olanaklı görülmüştür.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: 1-Dosya kapsamından aynı anda ele geçtği anlaşılan ve bu davaya konu olan 13.12.2004 veriliş tarihli sürücü belgesinin, sanığın motorlu taşıt sürücü kursu sınavına girmeden sürücü kursu tarafından tanzim edilen belgeler ile Trafik Tescil ve Denetleme Şube Müdürlüğünden verildiğinin, temyiz edilmeksizin kesinleştiği belirtilen ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/307 Esas, 2009/416 Karar sayılı dosyasında ise iddiaya konu edinilen 06.06.2004 veriliş tarihli sürücü belgesinin ise 03.02.2010 tarihli yazıdan anlaşılacağı üzere Trafik Tescil ve Denetleme Şube Müdürlüğünden verilmediği, tamamen sahte tanzim edildiğinin tespit edilmesi ve 5237 sayılı TCK'nun 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" denilmesi karşısında her iki belgenin farklı tarihlerde oluşturulduğunun kabulünün gerekeceği cihetle; eylemlerin bütün halinde zincirleme biçimde işlenmiş bir suçu oluşturduğu anlaşılmakla, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/307 Esas, 2009/416 Karar sayılı hükmü ile tayin olunan cezanın, TCK'nun 43. maddesi ile artırılmasıyla yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,2-5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısıdan koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.