Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 24291 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 974 - Esas Yıl 2015





... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 02.02.2015 gün ve 2015-2616/7542 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.02.2015 gün ve KYB. 2015/44589 sayılı ihbarnamesi ile;Mühür bozma suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 203/1, 62/1 ve 52/1. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 14/05/2013 tarihli ve 2012/367 esas, 2013/313 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda ... A.Ş’nin mühürleme tarihi olan 05/03/2012 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması istenilmiş olmakla, Dairemize gönderilen dosya incelenerek gereği görüşüldü:İncelenen dosya içeriğine göre; 16.03.2012 tarihli mühür bozma tutanağına konu 05.03.2012 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan ... Anonim Şirketi'nin mühürleme tarihinden önce 15.08.2008 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK'nun 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görüldüğünden, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 14/05/2013 tarihli ve 2012/367 esas, 2013/313 sayılı kararının CMK'nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.