Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 23376 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5549 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği HÜKÜM : 1- Asıl karar; sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetlerine, 2- Ek karar; sanık ... müdafiinin temyiz talebinin reddine, Sanık ...'ın yokluğunda verilen 06.07.2010 tarihli kararın, 10.08.2010'da tebliğ edilmesi üzerine, karar sonrası tayin edilen sanık müdafii tarafından 13.09.2009 tarihinde temyiz edilen gerekçeli kararın tebliğinin, adli tatil içinde yapılmış olması nedeniyle, temyiz süresinin adli tatil bitiminde başlayacağı cihetle; temyizin süresinde olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;Suç tarihinde sanık ...'ın azmettirmesi ile köy muhtarı olan diğer sanık ...'a yüklenen, sahte mernis ölüm belgesi düzenlemek olayında; (mülga) 1587 sayılı Yasa'nın 35 ve 5490 sayılı Yasa'nın 31/1-b. maddesi gereğince; kendisine verilen görevi sebebiyle belgeyi düzenlemeye yetkili olması, suça konu belgenin 5490 sayılı Yasanın 67. maddesinde belirtilen belgelerden olmaması, anılan belgenin nüfus müdürlüğünde işlem görmemesi suçun oluşumuna engel hal oluşturmaması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanıklar müdafileri ile sanık ...'ın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yeralan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı; sanıklar müdafileri ile sanık ...'ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarındaki TCK'nun 53. maddesinin tatbikine ilişkin paragraflar hükümlerden çıkartılarak yerlerine "5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.