Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 23011 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2669 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet 23.07.2009 tarihinde, sanığın babası ... adına İlçe Tarım Müdürlüğü'ne destekleme başvurusunda bulunduğu ancak babasının başvuruyu iptal etmesi nedeniyle bu seferde sanığın kendisi adına destekleme başvurusunda bulunduğunun savunmaları ile anlaşılması ve dosyada bulunan çiftçi kayıt sistemi belgesinde 09.09.2009 tarihinde sanık adına kayıt yapıldığının belirtilmesi karşısında, sanığın kendisi ve babası adına kuruma verdiği suça konu arazi bilgileri formlarını farklı tarihlerde ibraz ettiğinden TCK'nun 43. maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmemiş olup bu hususta tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: 1- Sanığın kendisi ve babası adına destekleme alabilmek için başvurduğu belgeler arasında yer alan suça konu arazi bilgileri formlarında; arazi ve ekilen ürün miktarı yönünden herhangi bir sahtecilik tespitinde bulunulmaması karşısında; belgelerdeki muhtar, aza adına atılan imza ve mühürdeki sahtecilik eylemlerinde, gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla sahtecilik yapılması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 211. maddesi hükmünün uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi, 2- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine, maddede sayılan diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.