Nitelikli Dolandırıcılık suçundan sanık Hatice Çevirgen'in 765 sayılı TCK.nun 504/7, 80, 522/1, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 6. maddeleri gereğince 11 ay 20 gün ağır hapis ve 544.444.000 lira ağır para cezası ile mahkumiyetine ilişkin Eyüp 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.10.2004 gün ve 2003/480 Esas, 2004/642 sayılı kararın süresi içinde katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi gereğince iade edilmesinden sonra yeniden yapılan yargılaması sonunda: 765 sayılı TCK.nun 504/7, 80, 522/1, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 6. maddeleri gereğince 11 ay 20 gün hapis ve 544 Yeni Türk Lirası adli para cezası ile mahkumiyetine dair EYÜP 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.10.2005 gün ve 2005/309 Esas, 2005/351 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının bozma isteyen 01.12.2006 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü: 1- Sanığın, Sosyal Sigortalar Kurumu'ndan maaş alan annesi adına onun vefatından sonra T.C. Ziraat Bankası'na yatan iki aylık maaşını, daha önce almış olduğu vekaletnameye dayanarak iki kez bankadan ??ektiğinin kabul edilmesi karşısında; paranın bankadan nasıl çekildiği ilgili bankadan sorulup, şayet banka kartı ile bankamatikten çekilmiş ise, eylemin 765 sayılı TCK.nun 525/b-2 ve 80. ( 5237 sayılı TCK.nun 245/1 ve 43. ) maddelerinde öngörülen bilişim, bizzat banka görevlisine vekaletname gösterilerek çekilmiş ise eylemin 765 sayılı TCK.nun 504/7 ve 80. ( 5237 sayılı TCK.nun 158/1-e ve 43. ) maddelerinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, 2- 765 Sayılı Yasanın 504. maddesi uyarınca sanığa hükmolunan nisbi nitelikteki temel ağır para cezasının teselsülden dolayı 765 sayılı TCK.nun 80. maddesiyle artırılmasının mümkün olmadığı gözetilmeden fazla adli para cezası tayini, 3- Kabule göre de: Kararın gerekçe bölümünde; 5252 sayılı Türk Ceza Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasanın ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden ve uygulamalı karşılaştırma yapılmadan yazılı şekilde denetime olanak vermeyecek şekilde soyut ifadelerle lehe olduğundan bahisle sanığın 765 sayılı Yasa hükümlerine göre mahkumiyetine hükmolunması, SONUÇ : Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 02.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.