Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21955 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4354 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Sahte fatura kullanmak, defter ve belgeleri ibraz etmemekHÜKÜM : Sahte fatura kullanmak suçundan: Mahkumiyet Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan: BeraatI-Sanık hakkında 2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükme yönelik sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde:5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,II-Sanık hakkında defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan kurulan hükme yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Dosyada mevcut vergi raporlarına göre, sanığa 2004 takvim yılı defter ve belgelerini ibraz etmesi için 11.02.2009 tarihinde tebligat yapıldığı, sanığın bir kısım defter ve belgelerini ibraz ettiği ancak varlığı noter kayıtları ile sabit 2004 takvim yılı yevmiye ve kebir defterlerini ibraz etmediğinin belirtildiği ve sanığın bir kısım defterleri ibraz edemediğine ilişen savunmasının 213 sayılı VUK’nun 13. maddesinde belirtilen mücbir sebeplere veya kastı kaldıran diğer nedenlerden birine dayanmadığından defter ve belgeleri saklama ve ibraz etme zorunluluğunu ortadan kaldırmayacağı cihetle; atılı suçun unsurları itibariyle oluştuğu gözetilmeden mahkumiyeti yerine vergi mahkemesi kararına dayanarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.