Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 21198 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22167 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılıkHÜKÜM : Sanıkların her iki suçtan mahkumiyetineİzmir 31. Noterliğinde düzenlenen ve içerik itibariyle sahte olan 27.03.2007 tarih ve 4863 yevmiye numaralı vekaletname, 1512 sayılı Noterlik Kanunun 82. maddesi gereğince “sahteliği sabit oluncaya kadar geçerli” belgelerden olduğundan, sanıklar hakkında TCK.nun 204/3. madde ve fıkrasının da uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sanık ...'ın adli sicil kaydındaki hükümlülüklerine ilişkin kararların kesinleşme ve infaz tarihlerini içeren onaylı örnekleri getirtilip incelenerek, TCK.nun 58. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin karar yerinde tartışılmaması karşı temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.I-)Sanıkların, “resmi belgede sahtecilik” suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizleri üzerine yapılan incelemede;Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, “resmi belgede sahtecilik” suçundan verilen mahkumiyet hükmünün istem gibi ONANMASINA,II-)Sanıkların, “dolandırıcılık” suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizlerine gelince;Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanıkların yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine; ancak;5237 sayılı TCK.nun 61/8. maddesi uyarınca, adli para cezasının hesaplanması sırasında indirimin gün üzerinden yapılıp, belirlenen sonuç gün ile bir gün karşılığı tayin olunan 20 TL.nin çarpılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle fazla adli para cezasına hükmolunması, Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, TCK.nun 52/2. madde ve fıkrasının uygulandığı hüküm fıkrasının 2/b ve 4/b bendlerinin ikinci parağrafları ile aynı Kanunun 62. maddesinin uygulandığı üçüncü parağraflarındaki “83.00 TL” ibarelerinin karardan çıkartılarak yerlerine, TCK.nun 62. maddesinin uygulandığı 2/b ve 4/b bentlerine “4 tam gün karşılığı” ibareleri ile “hükmolunan gün para cezasının, TCK.nun 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL'den hesaplanmak suretiyle 80.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.