MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Mühür bozmaHÜKÜM : MahkumiyetI-Mühür bozma suçundan kurulan "11.04.2013" günlü mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelenmesinde:Sanık hakkında "mühür bozma ve elektrik hırsızlığı" suçlarından açılan kamu davasında 10.03.2011 gün ve 2010/1160 Esas ve 2011/102 Karar sayılı mühür bozma suçundan mahkumiyetine dair ilk hükmün sanık tarafından süresinde temyiz edildiği, 6352 sayılı Yasa ile elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan yeniden hüküm kurulmasının gerekmesi nedeniyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından iade edilmesi üzerine mühür bozma suçundan yeniden kurulan 11.04.2013 tarihli hüküm yok hükmünde olup temyizi mümkün olmadığı cihetle, sanığın 11.04.2013 günlü mahkumiyet kararına yönelik vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,II-Mühür bozma suçundan kurulan "10.03.2011" günlü mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelenmesine gelince; Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazıdan, suça konu mühürleme tutanağını düzenleyen Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş'nin özelleştirmesinin suç tarihinden sonra 30.09.2013'te yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, 5237 sayılı TCK'nun 142/1-f maddesinde öngörülen elektrik hırsızlığı suçuna ilişkin olup, bu suçun, sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nun 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, tekerrür uygulamasına esas alınan hükümle ilgili mahkemesince uyarlama yapılarak sonucuna göre tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş ise de; adli sicil kaydında suç tarihinden önce 17.12.2009 tarihinde kesinleşen Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2008/997 Esas, 2009/922 sayılıkararı tekerrür uygulamasına esas olduğu anlaşılmakla; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa'nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında tekerrüre ilişkin paragrafta yer alan "Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2009/35 Esas ve 2010/213 Karar sayılı 31.03.2010 kesinleşme tarihli 1 yıl 8 ay erteli cezasına” ibareleri çıkartılarak yerlerine "Mersin 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/997 Esas 2009/922 Karar sayılı ilamı ile 17.12.2009 tarihinde kesinleşen 5 ay hapis cezasına" ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.