MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Mühür bozmaHÜKÜM : MahkumiyetI-Mühür bozma suçundan kurulan "27.03.2013" günlü mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelenmesinde:Sanık hakkında "mühür bozma ve elektrik hırsızlığı" suçlarından açılan kamu davasında 08.03.2011 gün ve 2010/325 Esas ve 2011/212 Karar sayılı mühür bozma suçundan mahkumiyetine dair ilk hükmün sanık tarafından süresinde temyiz edildiği, 6352 sayılı Yasa ile elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan yeniden hüküm kurulmasının gerekmesi nedeniyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından iade edilmesi üzerine mühür bozma suçundan yeniden kurulan 27.03.2013 tarihli hüküm yok hükmünde olup temyizi mümkün olmadığı cihetle, sanığın 27.03.2013 günlü mahkumiyet kararına yönelik vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,II-Mühür bozma suçundan kurulan "08.03.2011" günlü mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelenmesine gelince; Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazıdan, suça konu mühürleme tutanağını düzenleyen Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş.'nin özelleştirmesinin suç tarihinden sonra 30.09.2013'te yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması,Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki TCK'nun 53. maddesinin tatbikine ilişkinparagraf hükümden çıkartılarak yerine "TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” şeklinde bir paragraf yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.