Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20587 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6018 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 11 - 2013/62987MAHKEMESİ : Anamur Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 10/10/2012NUMARASI : 2012/651 (E) ve 2012/1031 (K)Suç : Mühür bozmaBaşbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 2525 sayılı cevabi yazısında belirtildiği üzere,.. Elektrik Dağıtım A.Ş.'nin 30/09/2013 tarihinde özelleştirildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen 1 nolu görüşe iştirak olunmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:1-5237 sayılı TCK.nun 61. maddesi uyarınca hakim somut olayda; suçun işleniş biçimini, suçun işlenmesinde kullanılan araçları, suçun işlendiği zaman ve yeri, suçun konusunun önem ve değerini, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığını, failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığını ve failin güttüğü amaç ve saiki göz önünde bulundurarak, işlenen suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler. 5237 sayılı TCK.nun “Adalet ve kanun önünde eşitlik ilkesi” başlıklı 3/1. maddesi uyarınca suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur. Bu itibarla; kanunda öngörülen alt ve üst sınır arasında temel cezayı belirlemek hâkimin takdir ve değerlendirme yetkisi içindedir ancak Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK.nun 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca hükümde bu takdirin denetime olanak sağlayacak biçimde, hak ve nesafet kurallarına uygun, dosya içeriği ile uyumlu yasal ve yeterli gerekçesinin gösterilmesi zorunludur. Yasa metinlerdeki ifadelerin tekrarı bu metinlerdeki genel nitelikli ölçütler somut olaya ve failine özgülenmediği müddetçe yeterli bir gerekçe değildir.Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde;tutanağın tutulduğu yerin mesken olup sanığın sayaçtan geçirmek suretiyle elektrik kullanmaya devam ettiğinin anlaşılması ve tüm aşamalarda iki tane çocuğunun olduğunu okula gittiklerini bu nedenle zorulu olarak elektrik kullanmaya devam ettiği şeklindeki savunması da dikkate alındığında, temel cezanın belirlenmesi sırasında daha makul bir oranda alt sınırdan ayrılınması gerekirken sanık hakkında yasal ibarelerin tekrarı ile yetinilerek ve sanığın geçmiş sabıkalarının olması gibi yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile orantılık ilkesini zedeleyecek şekilde temel cezanın belirlenmesi,2-5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, anılan fıkrada sayılan diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.