MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefetHÜKÜM : Mahkumiyet17.03.2010 gün ve 2010/31 sayılı vergi suçu raporunda, 31.08.2005 tarihi itibariyle sanığın vergi mükellefiyetliğini terk ettiği ve 26.02.2010 tarihli tebligatın sanığın ortağı ve yetkilisi olduğu başka bir şirkete ait işyerinde yapıldığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, suç tarihinden önce 5904 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik ile 213 sayılı Yasanın 359/a-2. maddesinde düzenlenen suç için öngörülen hapis cezasının alt sınırının 18 aya yükseltilmesi nedeniyle temel cezanın 18 ay olarak tespiti yerine 6 ay olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, hükümde gösterilmemiş ise de kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluğunun infazda gözetilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi gösterilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.