Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19976 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15635 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mühür bozmaHÜKÜM : 1- 24/10/2013 tarihli karar ile esasın kapatılmasına dair. 2- 14/09/2010 tarihli karar ile TCK'nun 203/1, 62, 51/1-3. maddeleri ile verilen 5 ay hapis cezasının ertelenmesi ve 3 yıl denetim süresine dair. 07.02.2010 günlü iddianameyle sanık hakkında "elektrik enerjisi hakkında hırsızlık ve mühür bozma" suçlarından kamu davasının açıldığı, mahkemenin 14.09.2010 gün 2010/73-462 E.K nolu ilamıyla her iki suçtan mahkumiyet kararı verdiği, anılan kararların sanık müdafii tarafından süresinde temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2012 günlü iade kararı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca sadece "elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçu" ile ilgili olarak uyarlama yargılaması yapılması için dosyanın mahkemesine iade edildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mahkemece yapılan duruşma neticesinde sanık hakkında "mühür bozma" suçundan yeniden verilen 28.03.2013 gün 2012/436 E. 2013/196 K. sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın hukuken geçersiz olduğu, itiraz üzerine Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 06.05.2013 tarih ve 2013/318 D.İş sayılı karar ile kaldırılan bu karar sonrasında mahkemece 24.10.2013 günü “esasın kapatılmasına” şeklinde verilen 2013/386-640 E.K sayılı karar 5271 sayılı CMK'nun 223. maddesi anlamında temyize konu olabilecek hüküm niteliğinde bulunmadığı ve temyizi kabil olmadığı cihetle, sanık müdafiinin bu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, sanık müdafiinin "mühür bozma suçundan" 14.09.2010 tarihli hükme yönelik yaptığı temyiz başvurusuna hasren yapılan incelemede gereği görüşüldü;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken, 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde sayılan nesnel (objektif) ve öznel koşulların değerlendirilip buna ilişkin gerekçelerin gösterilmesi gerektiği, sanığın adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu, dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi için aranan 5271 sayılı CMK’nun 231/6-a maddesinde gösterilen, “kasıtlı suçtan mahkum olmama” nesnel (objektif) koşulunun bulunduğu, aynı Yasanın 231/6-c maddesinde gösterilen ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin nesnel (objektif) koşullardan bir diğeri olan suçun işlenmesi ile mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesinde esas alınacak zararın, kanaat getirici basit bir araştırmayla belirlenecek maddi zarar olduğu, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda sanığa yüklenen mühür bozma suçundan dolayı doğrudan herhangi bir zarar doğmadığı ve olumlu kişilik özellikleri nedeniyle takdiri indirim hükümlerinin uygulandığı ve cezasının ertelendiği de gözetilerek, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen, “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları” göz önünde bulundurularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, katılan kurumun zararı giderilmediği biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 24.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.