MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Özel belgede sahtecilikHÜKÜM : Mahkumiyet5271 sayılı CMK’nun 231/8-son cümlesi hükmü uyarınca, 14.06.2004 suç tarihinden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği 31.05.2011 tarihine kadar bazı kesintilerle, her seferinde yeniden başlayan dava zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve cezanın tür ve miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğundan kararın verildiği 14.04.2012 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 09.04.2013 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verildiği 31.05.2011’den itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suçtan verilen mahkumiyet kararının kesinleştiği 14.04.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; değişen suç vasfına göre sanığa yüklenen 'özel belgede sahtecilik' suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının (durma süreleri hariç), suç tarihi olan 14.06.2004 tarihinden hükmün açıklandığı 09.04.2013 tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla sanığın mahkumiyetine karar verilmesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı 5271 sayılı CMUK’nun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 19.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.