Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 195 - Karar Yıl 2007 / Esas No : 8662 - Esas Yıl 2006
Dolandırıcılık suçundan hükümlü Bülent hakkında yapılan yargılama sonunda: Mahkûmiyetine dair FATİH 4. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 02.11.2001 gün, 2000/132 Esas, 2001/1237 Karar sayılı kesinleşmiş hükmün 5237 sayılı Yasanın 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmesini müteakip yeniden değerlendirilmesi sonucu aynı mahkemece yapılan yargılama sonunda verilen 08.05.2006 gün, 2000/132 ve 2001/1237 sayılı ek kararın süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının bozma isteyen 07.12.2006 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü;1-01.06.2005 gün yürürlüğe giren 5252 Yasanın 9/3. maddesi uyarınca olay tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile sonradan yürürlüğe giren 5237 Sayılı Kanun hükümleri olaya uygulanarak bulunacak sonuç cezaların karşılaştırılması suretiyle lehe olan hükmün belirlenmesi gerekirken, ne şekilde uygulama yapıldığı denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmeden, 5237 sayılı Yasanın sanık lehine olduğundan bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,2-Suçun işlendiği yer, zaman dilimi, gözaltı ve tutuklulukta geçen sürelerin karar başlığında yazılmaması suretiyle CMK.nun 232/2-c madde hükmünün yerine getirilmemesi,3-Kabule göre de yeniden hüküm kurulması halinde önceki hükmün ortadan kalkması ve yeni hükmün infaza verilmesi nedeniyle kurulacak mahkümiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı Ceza Yargılaması Yasasının 230. maddesine uygun biçimde, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, bunun nitelendirmesinin yapılması, ceza yasasında öngörülen sıra ve esaslara göre cezanın ve cezaya mahkümiyet yerine yada yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi, cezanın ertelenmesine veya adli para cezası yada tedbirlerden birine çevrilmesine, ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına yahut bu hususlara ilişkin istemlerin reddine dair dayanakların da hükümde aynen gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.nun 321 nci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.