MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Resmi belgede sahtecilik, iftiraHÜKÜM : Her iki suçtan mahkumiyetSanığın tebligat yapılan tarihte cezaevinde olduğu ve Tebligat Kanununun 21. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine yapılan temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.12.2006 gün ve 2006/11-301 Esas, 2006/296 sayılı kararında da açıklandığı üzere “belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma” başlığı altında yeni sistemde güvenlik tedbiri olarak düzenlenmiş bulunan ve hapis cezası mahkumiyetinin yasal sonucu olan hak mahrumiyetlerinin kararda gösterilmemiş olsa bile kazanılmış hakka konu olamayacağından, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin infaz sırasında dikkate alınması mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı bir sebebin bulunmadığı takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 12.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.