MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmemek HÜKÜM : 213 sayılı Yasanın 359/a-2, 5237 sayılı TCK'nun 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000,00 TL adli para cezasıYapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:1- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile oluştuğu cihetle; VDENR-2008-704/38 sayılı Vergi Suçu raporunda, mükellef şirketin tarh dosyasının tetkikinde isteme konu olan 2003-2004 yıllarına ait defterlerin tasdiki ve belge basım formuna ilişkin bildirimlerin bulunmadığı, ancak bu yıllara ilişkin mal ve hizmet alımları için verilen Bs bildirimlerinden fatura düzenlendiği ve basıldığının sabit olduğu kabul edilmesine rağmen bu faturaların dosya içerisine alınmadığı, Bs bildirimlerinin tek başına fatura basıldığına doğrudan delalet etmeyeceği gözetilerek, defter ve belgelerin varlığına dair başkaca tespitlerin bulunup bulunmadığı ilgili idareden sorulup sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,2- Kabule göre de; a- Gerekçede takdiri indirim yapıldığının belirtildiği halde, hüküm fıkrasında TCK'nun 62. maddesi uygulaması gösterilmeden 300 gün üzerinden paraya çevrilmesi,b- Defter ve belgelerini vergi incelemesine esas olmak üzere vaki istem üzerine merciine teslim etmediğinden bahisle eylemine uyan 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılan sanık hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda; somut bir zarara yer verilmediği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına engel oluşturabilecek somut bir zararın meydana geldiğinin kanıtlanamadığı cihetle; 5237 sayılı TCK’nun 7/2. maddesi gözetilerek; 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik CMK’nun 231. maddesinin takdir ve değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden, sanığın kamu zararını karşılamadığı ve cezanın paraya çevrilmesi şeklindeki yerinde ve yasal olmayan gerekçeyle yazılı şekilde uygulanmaması,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.