Kredi Kartını Kötüye Kullanmak ve Dolandırıcılık suçlarından sanık B.... E....'in yapılan yargılanması sonunda: 5237 Sayılı TCK.nun 158/1-f-son, 168/1, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince 10 ay hapis 660 YTL adli para ve 245/3, 62/1, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince 3 yıl 4 ay hapis ve 4.000 YTL adli para cezaları ile mahkumiyetine dair Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.10.2006 gün ve 2006/356 Esas, 2006/390 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığının onama isteyen 21.1.2007 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle, incelenerek gereği görüşüldü: KARAR : Sanık üzerinde ele geçirilen sahte kredi kartlarını kabul etmek suçundan zamanaşımı içinde 5237 sayılı TCK.nun 245/2. maddesi uyarınca kamu davası açılması mümkün görülmüş ve anılan kanunun 61. maddesine göre yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden cezanın alt sınırdan tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 1- Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak: TCK.nun 245/3. maddesinin "sahte oluşturulan veya üzerinde sahtecilik yapılan bir banka veya kredi kartını kullanmak suretiyle kendisine veya başkasına yarar sağlayan kişi, fiil daha ağır cezayı gerektiren başka bir suç oluşturmadığı takdirde, dört yıldan sekiz yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır" hükmü gereğince sanığın sahte kredi kartını pos cihazından geçirerek şikayetçi F……… R…… Ş……….'ın dükkanından altın alma eyleminin daha ağır cezayı gerektiren kredi kartını kötüye kullanmak suçunu oluşturacağı gözetilmeden ayrıca dolandırıcılık suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi, 2- Kabule göre de; Dolandırıcılık suçunda, elde edilen menfaat olan altınların alıp kaçan sanığın yakalanarak cebinden şikayetçi tarafından istirdat edildiğinin ( geri alındığının ) anlaşılması karşısında rızaya dayalı bir iade olmadığından etkin pişmanlık nedeniyle indirim yapılmayacağının gözetilmemesi, SONUÇ : Yasaya aykırı sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.nun 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.