MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Sahte fatura kullanmak ve belgeleri ibraz etmemekHÜKÜM : 213 sayılı VUK'nun 359/a-2 ve TCK'nun 53/1. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası. 213 sayılı VUK'nun 359/b-1 ve TCK'nun 53/1. Maddeleri uyarınca 18 ay hapis cezası 1- Sanık hakkında ''defter ve belgeleri ibraz etmemek”' suçundan verilen hükme yönelik müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca suç tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki ve sonraki haliyle 213 sayılı VUK'nun 359/a-2. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nun bütün hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespiti yapılmamış ise de; 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki 213 sayılı VUK’nun 359/a-2 maddesi uyarınca belirlenen temel ceza sonuç itibariyle sanık lehine olduğundan bozma sebebi yapılmamış, gerekçeli kararda sanığa verilen hapis cezasının tekrar suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluşmadığından ertelenmediği belirtildiğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı arttırıcı ve azaltıcı sebeplerin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 2- Sanık hakkında ''2002 takvim yılında sahte fatura kullanmak'' suçundan verilen hükme yönelik müdafiinin temyiz itirazlarına gelince; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen ''2002 takvim yılında sahte fatura kullanmak'' suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 26.10.2002 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 06.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.