Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/01/2013 tarih ve 2013/39-2013/39 D.İş. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi alacaklı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:İhtiyati haciz isteyen vekili, müvekkili banka ile borçlu şirket arasında imzalanan genel kredi ve teminat sözleşmesine istinaden borçlu şirkete kullandırılan teminat mektubu kredisinin ödenmemesi üzerine kredi hesaplarının kat edildiğini ve 205.022,95 TL banka alacağının tahsili amacıyla hesap kat ihtarının noter aracılığı ile borçlu şirket ve kredi sözleşmesinin müteselsil kefili olan diğer borçlu gerçek kişilerin bilinen adreslerine tebliğe çıkarıldığını ancak borcun ödenmediğini ileri sürerek, alacağın temini bakımından borçluların menkul ve gayrimenkul malları ile hak ve alacaklarının ihtiyaten haczine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, İİK’nun 257 ve devamı maddelerine göre hesap özetinin tarafların belirtilen adreslerine tebliğe çıkarılması gerektiği, tebliğ edilip edilmediği aranmaksızın haciz talep edilebileceği ancak dosyada noter aracılığı ile ihtarname gönderildiğine dair herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmadığı, İİK’nun 257. maddesindeki şartların mevcut olmadığı gerekçesiyle, ihtiyati haciz talebinin reddine karar verilmiştir.Kararı, ihtiyati haciz isteyen vekili temyiz etmiştir.Talep, genel kredi ve teminat sözleşmesine dayalı olarak ihtiyati haciz istemine ilişkin olup mahkemece, yukarıda yazılı gerekçeyle talebin reddine karar verilmiştir. Ancak, taraflar arasında imzalanan genel kredi sözleşmesinin 9. maddesi uyarınca alacaklı banka tarafından kredi hesabının kat edilerek Mersin 1. Noterliği'nin 17.01.2013 Tarih ve 982 Yevmiye nolu hesap kat ihtarının karşı taraf borçlulara tebliğe çıkarıldığı ve talep dilekçesi ekinde de hesap kat ihtarının bir suretinin dosyaya sunulduğu anlaşılmıştır. Alacağın muaccel hale gelebilmesi için kredi hesabının kat edilmesi yeterli olup, ayrıca buna ilişkin ihtarnamenin borçlulara tebliği gerekli değildir. Bu durumda, ihtiyati haczin şartları oluştuğundan mahkemece, talebin kabulüne karar vermek gerekirken yazılı şekilde borçlulara noter aracılığı ile ihtarname gönderildiğine dair bilgi ve belge bulunmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, ihtiyati haciz isteyen vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.