MAHKEMESİ : İSTANBUL 31. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 09/05/2012NUMARASI : 2011/278-2012/114Taraflar arasında görülen davada İstanbul 31. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/05/2012 tarih ve 2011/278-2012/114 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı banka ile borcu üstlenen TMSF vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin 12.11.1999 tarihinde E.bank Ortaköy Şubesi'ne 50.000 USD yatırdığını, daha sonra davalı bankanın zor durumda olduğunu öğrenmesi üzerine müvekkilinin bankaya müracaat ettiğini, ancak parasının kendisine ödenmediğini, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde kurulu bulunan Off Shore bankalarının paravan kuruluşlar olduğunun Yargıtay'ca kabul edildiğini, müvekkilinin parasının aktarıldığı E.bank Off Shore'un da paravan bir banka olduğunu ileri sürerek, 50.000 USD karşılığı Türk Lirasının 12.11.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı ve borcu üstlenen TMSF vekili, Off Shore Bankası ile farklı tüzel kişiliğe sahip bulunan müvekkili bankaya husumet yöneltilemeyeceğini, dava konusu hakkında kesin hüküm bulunduğunu, davanın zamanaşımına uğradığını, usulünce aciz vesikası alınmadığını, davacının daha fazla faiz getirisi elde etmek için parasını Off Shore hesabına aktardığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının E.bank Off Shore Ltd.'de hesap açılması için davalı bankaya talimat verdiği, ancak paranın fiilen Off Shore Bankası'na gönderilmediği, S.bank A.Ş.'nin hakim ortaklarına ait bir kısım şirketlere kredi olarak verilmek suretiyle kullandırıldığı, bir güven kurumu olan davalı bankanın bu durumu bilerek davacıyı E.bank Off Shore Ltd.'ye para göndermesi için yönlendirdiği, bu nedenle davacıya ödenmeyen mevduattan davalı bankanın sorumlu bulunduğu, davanın açıldığı tarih itibariyle zamanaşımına da uğramadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 50.000 USD' nin 12.11.1999 tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun'un 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile birlikte borcu üstlenen TMSF'den tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı banka ile borcu üstlenen TMSF vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı banka ve borcu üstlenen TMSF vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. 2- Ancak, davacı tarafça bankaya yatırılan 50.000 USD karşılığı Türk Lirası'nın tahsilinin talep edilmiş olmasına rağmen mahkemece HUMK’nın 74. (HMK’nın 26.) maddesine aykırı olacak biçimde talepten farklı olarak yabancı para üzerinden tahsil hükmü kurulmuş olması doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı banka ve borcu üstlenen TMSF vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı banka ve borcu üstlenen TMSF vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı banka ve borcu üstlenen TMSF yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, 17.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.