MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada.....Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/05/2014 tarih ve 2013/113-2014/125 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin "....." ibaresinin 29. sınıf emtia yönünden marka olarak tescili için başvurduğunu, davalı şirkete ait "...." ibareli marka mesnet gösterilerek yapılan itiraz üzerine başvurunun nihai olarak reddedildiğini, oysa markaların benzer olmadığını ileri sürerek, .....nın 11.04.2013 tarih ve 2013-M-1267 sayılı kararının iptaline ve marka tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı ... vekili, kararın usul ve yasaya uygun olduğunu savunmuştur. Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, itiraza mesnet markanın 20.07.2011 tarihinde..... tarafından devredildiği, itiraz tarihi 05.07.2011 olduğundan itirazın nazara alınmasında hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı markasında "..." ibaresi küçük yazılıp herkesin kullanımına açık bir ibare olduğundan, ayrıca "....." ibaresi ilk bakışta göze çarptığından bu ibarenin ayırtediciliğe katkısının bulunmadığı, faklılıkların markalar arasındaki benzerliği geri plana itmeye yeterli olmadığı, her iki markanın aynı tür ürünleri içerdiği, iki markanın ilişkilendirilmesinin kaçınılmaz olduğu, markaların farklı işletmelere ait olduğunun ilk bakışta algılanamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştri. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlığın hakimin hukuki bilgisiyle çözümlenecek olmasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2-İptali istenen.....kararında redde mesnet alınan marka "...." olup, davacının başvurusu "......." ibaresinden oluşmaktadır. Mahkemece 556 sayılı KHK'nın 8/1-b maddesi kapsamında yapılan karşılaştırmada ise davalının redde mesnet alınan markasının "..." olarak kabul edildiği ve bu şekilde sonuca ulaşıldığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, "...." ve ".... +..l" ibareleri karşılaştırılarak, hasıl olacak sonuca göre bir hüküm kurulması için kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.