MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 16/05/2013NUMARASI : 2012/218-2013/243Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16.05.2013 tarih ve 2012/218-2013/243 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin Romanya'da faaliyet gösteren bir firmadan CİF olarak 48,565 m3, 20883 kg. ağırlığında, 14.104 TL değerinde ladin kereste ithal ettiğini ve müvekkilinin ithalat yaptığı Romanya firmasının da davalı ile 34 BS 9008 plakalı çekici ve 34 AH 9474 plakalı dorse ile taşınması ve 24.07.2009 tarihinde malların müvekkilinin deposunda teslimi konusunda anlaştıklarını ancak, davalının malları teslim etmesi gerekirken üçüncü bir şirketin mevcut olmayan bir alacak iddiasına karşılık rehin hakkı kullandığından bahisle mallara el koyduğunu ve teslimden imtina ettiğini ileri sürerek, davalının el koyduğu müvekkiline ait 48,565 m3 ladin kerestenin mevcut ve evsafını kaybetmedi ise aynının teslimine ve bedeli üzerinden geç teslim nedeniyle 24.7.2009 tarihinden itibaren reeskont faizi ödenmesine, mal mevcut değil ise veya evsafını kaybetmişse 14.104 TL'nin el koyma tarihi olan 24.7.2009 tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı def'inde bulunmuş, taşımayı yapan ve navlun alacağından dolayı hapis hakkını kullananın dava dışı G. Uluslararası Nakliyat ve Tic. A.Ş. olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, CMR sözleşmesinde taşıyıcının davalı olup, taşıma ediminin davalıya ait araçlarla gerçekleştirildiği, CMR sözleşmesine göre taşıyıcının malı alıcıya teslim yükümlülüğü bulunmasına rağmen davalının malı alıcıya teslim etmediği, dava dışı 3.şahsın hapis hakkını kullandığı, ancak hapis hakkına dayanak yapılan alacağın başka bir taşıma bedelinden kaynaklandığı, bu durumun davalının malı teslim yükümlülüğünü ortadan kaldırmayacağı gerekçesiyle, davanın kabulü ile, taşıma konusu 15 palet 48563 m3 kerestenin davacıya aynen iadesine, iadenin mümkün olmaması halinde kerestenin taraflar arasında ihtilaf bulunmayan bedeli olan 14.104 TL'nin davalıdan tahsiline, her ne kadar davacı 24.07.2009 tarihinden itibaren faiz talep etmiş ise de, CMR sözleşmesine göre faizin başlangıç tarihinin yazılı bildirimin yapıldığı tarih olup, davacının ihtarnameleri dava dışı G. Nakliyat A.Ş.'ye gönderdiği, dava öncesinde davalıya yazılı bildirimde bulunmadığı dikkate alınarak temerrüt tarihinin dava tarihi olan 17.04.2012 olarak alınması, CMR sözleşmesi gereğince yıllık %5 faiz uygulanması gerekmekte ise de, davacının talebinde malın bedelini TL olarak talep ettiği ve ticari faiz istediği belirtilerek dava tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi yürütülmesine karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1- Dava konusu uyuşmazlık uluslararası karayolu taşımasından kaynaklanmakta olup, taşımanın yapıldığı güzergah dikkate alındığında, uyuşmazlığa “Eşyaların Karayolundan Uluslararası Nakliyatı İçin Mukavele Sözleşmesi (CMR)” hükümlerinin uygulanacağı tartışmasızdır. Mahkemece yukarıda özetlendiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiş ise de, davalı vekilinin cevap dilekçesi ile süresi içerisinde zamanaşımı def'inde bulunduğu anlaşılmıştır. Bu itibarla, davalı tarafın zamanaşımı savunmasının dava konusu taşımanın tabi olduğu CMR'nin 32/1 maddesi uyarınca değerlendirilmesi gerekirken, davanın esasına girilip karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.