Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8041 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 1024 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : AMASYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 08/11/2013NUMARASI : 2012/255-2013/599Taraflar arasında görülen davada Amasya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08.11.2013 tarih ve 2012/255-2013/599 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili; müvekkili şirket nezdinde E. B. A. Sigorta Poliçesi ile sigortalı bulunan K.Tekstil Paz. A.Ş'ye ait ihraç edilecek emtiaların 36 koli olarak davalı K.Ö.'ün malik ve H.H. Ö.'ün sürücüsü olduğu araca yüklendiğini, gece araç sürücüsü tarafından otoparkta yer olmadığı için aracın park edildiğini ve istirahata gidildiğini, sabah araç sürücüsü tarafından nakliye aracının yanına gelindiğinde araç kasa yan kapısının açılmış olduğunu ve kasa içerisindeki 34 kolinin çalınmış olduğunun tespit edildiğini, taşımanın tüzel kişiliğe haiz bir nakliyeci tarafından yapılmasının şart koşulduğunu, hasarın oluştuğu nakliye tüzel kişiliğe haiz olmayan bir nakliyeci tarafından yapıldığını, olaydan sonra ekspertiz tarafından tespit edilen toplam 21.499,23 TL hasar bedelinin müvekkili tarafından sigortalısına 28.02.2011 tarihinde ödendiğini, davalı sürücünün olayda asli kusurlu olduğunu ileri sürerek davalının taşımada kullandığı araca ihtiyati tedbir konulmasını, 21.499,323 TL alacağın fazlaya dair talep hakkı saklı kalmak kaydı ile ödeme tarihi olan 28.02.2011 tarihinden itibaren reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili; taşımanın tüzel kişiliğe haiz bir nakliyeci tarafından yapılmasının şart koşulduğunu, bu şartın yerine getirilmediğini, davacı sigorta şirketinin sigortalısına yaptığı ödemeyi kendisinden isteyemeyeceğini savunarak haksız ve yersiz açılan davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sigorta poliçesinde özel şart yolu ile ancak "taşımanın tüzel kişiliğe haiz bir nakliyesi firma tarafından yapılmasının teminatın geçerliliği açısından şart olduğu" bildirildiği, söz konusu araç dava dışı sigortalı SBS Tekstil San. ve Tic. A.Ş. tarafından kiralanmış ise de taşıma davalı tarafından davalıya ait araçla ve davalı tarafından temin olunan sürücü ile gerçekleştirildiği, gerçek kişi davalının maliki olduğu araç dolayısıyla yapılan taşımada sigortalısına lutuf ödemesi yapan sigortacının rücu hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.Davacı sigorta şirketi, dava dışı sigortalısına hasara ilişkin ödeme yapıp sigortalının olay nedeni ile 3. kişilere karşı olan talep ve dava haklarını dosya içerisinde mevcut ibra ve temlik belgesiyle temlik almıştır. Başka bir anlatımla, dava dışı sigorta ettiren, olayla ilgili olarak uğradığını iddia ettiği zarar nedeniyle davalıdan talep edebileceği alacağını BK’nın 162. ve devamı maddeleri uyarınca davacı şirkete temlik etmiştir. Bu durum karşısında davacının sigorta ilişkisi dışında alacağın temliki hükümlerine göre de talep hakkı bulunmaktadır. Dava dışı sigorta ettiren K.Tekstil A.Ş. tarafından düzenlenen 28/02/2011 tarihli ibraname başlıklı ödeme belgesinde adı geçen şirkete davacı sigorta şirketi tarafından yapılan dava konusu hasara ilişkin ödeme nedeniyle bu zarardan kaynaklanan alacak hakkını davacı şirkete temlik ettiğine ilişkin beyanı nedeniyle davacı şirketin alacağın temliki hükümlerine dayalı olarak iş bu davayı açmaya hakkı bulunduğunun kabulü suretiyle uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle davanın reddi doğru olmamış, hükmün davacı yararı bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.