MAHKEMESİ : ADANA 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 07/05/2013NUMARASI : 2012/75-2013/114Taraflar arasında görülen davada Adana 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/05/2013 tarih ve 2012/75-2013/114 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin kredi kartı işsizlik sigorta poliçesiyle sigortalı olduğunu, işten çıkarılmasına rağmen davalı tarafca sigorta teminatının ödenmediğini ileri sürerek, 10.000,00 TL'nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davacının harcamalarının kişisel harcamalar olmaması nedeniyle teminat dışı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, bir kısım harcamaların kişisel harcamalar olmadığı, davacının poliçe teminatı kapsamında kalan gerçek harcamalarının 1.307,73 TL olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabul ile 1.307,73 TL'nin faiziyle tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2-Dava, kredi kartı işsizlik sigorta poliçesine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı gerekçeyle davanın kısmen reddine karar verilmiştir.Mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda, davacının kredi kartı ekstresinde A. Halıcılık, A. Bilişim ve N. Mobilya adlı işyerlerinden yapılan yüksek montanlı harcamalar bulunduğu, bu kullanım tarzının süreklilik kazandığı, gerçek harcama olmayıp nakit teminine yönelik olduğu, davacının kredi kartı borç sarmalına girdiği belirtilmiş, mahkemece, bu rapora itibar edilerek bu kalemler gerçek harcama olarak değerlendirilmeyerek davanın kısmen reddine karar verilmiştir. Ancak, bilirkişi raporunda adı geçen harcamaların neden süreklilik kazandığı, neden gerçek harcama olmadığı, neden nakit teminine yönelik olduğu hususları gerekçelendirilip, tartışılmamıştır. Bilirkişinin soyut değerlendirmesi yetersiz olup, mahkemece, bu harcamalar yönünden ceza soruşturması ve vergi müfettişi raporu bulunup bulunmadığı üzerinde durularak, gerekirse böyle bir satışın olup olmadığı satıcı işyerlerinden de sorularak ortaya çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle bu harcama kalemlerinin gerçek harcama olmadığı gerekçesiyle dikkate alınmayarak davanın kısmen redddine karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.