Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 761 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 18264 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/03/2011 tarih ve 2009/256-2011/155 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, davalının Türkiye/İngiltere arası emtianın taşınması işini alt taşıyıcı olarak üstlendiğini, malların alıcıya teslim edilmemesi nedeniyle ihracatçı firmanın haklarında dava açtığını, bu nedenle 21.600 TL ödemek zorunda kaldıklarını, TTK'nun 787. maddesi uyarınca davalıdan rücu hakları bulunduğunu ileri sürerek, anılan miktarın dava tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, emtianın teslim adresinin davacı tarafından değiştirildiğini, sürücü tarafından alıcının gönderdiği kişilere malın teslim edildiğini, olayda kusurları bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı sürücüsünün emtiayı alıcısına teslim etmediği, davalının ödenen miktardan sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Ancak; davacı taraf, takip dosyasında icra inkar tazminatı ile birlikte 21.600 TL’nı gönderen firmaya ödemiş olup, bu takibe davacının haksız olarak itiraz etmesi karşısında, icra inkar tazminatının da davalı alt taşıyıcıdan rücu edilmesi mümkün değildir. Bu itibarla, mahkemece davalının icra inkar tazminatından sorumlu olmayacağı nazara alınarak, tazminatın buna göre belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.