MAHKEMESİ : İZMİR 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 19/11/2014NUMARASI : 2014/1096-2014/507Taraflar arasında görülen davada İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19/11/2014 tarih ve 2014/1096-2014/507 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davacının sattığı ayakkabı emtiasının dava dışı alıcısına teslim edilmek üzere davalı tarafından taşındığını ancak ayakkabıların eksik teslim edildiğini, bu nedenle zarar uğradığını ileri sürerek 13.063,68 TL'nin faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, tarafların anlaştığına dair sözleşme ibraz ederek davanın konusuz kaldığını bu nedenle reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafından ibraz edilen, tarafların anlaştığına dair sözleşmenin şarta bağlı feragati düzenlediği ancak feragatin şarta bağlı olamayacağı, bu nedenle anılan sözleşmenin feragat olarak değerlendirilmeyeceği, davacının davanın konusuz kaldığını beyan etmesi karşısında dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, ancak davalı davanın açılmasına sebebiyet verdiği için davalı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.Taraflar arasında düzenlenen 03.07.2014 tarihli sulh sözleşmesinde, davalı tarafından davacıya 7000 TL bedelli çekin verildiği, bu çekin ödenmesi durumunda işbu dava ile ilgili olarak ücreti vekalet ve yargılama gideri talep edilmeyeceği açıkça kararlaştırılmıştır. Bu itibarla, mahkemece taraflar arasında düzenlenen sulh sözleşmesinde bahsi geçen çekin ödenip ödenmediği belirlenerek ücreti vekalet ve yargılama gideri konusunda bir karar vermek gerekirken, davalının dava açılmasına sebebiyet verdiği gerekçesiyle davalı aleyhine ücreti vekalet ve yargılama giderine hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, kabule göre de mahkemece de karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT' nin 6. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 22 maddesine aykırı şekilde ücreti vekalet ve harca hükmedilmesi de doğru olmamış kararın bu nedenlerle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.