MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 05/03/2013NUMARASI : 2010/337-2013/118Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05.03.2013 tarih ve 2010/337-2013/118 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin gırgır ürünü için endüstriyel tasarım tescil belgesi aldığını, davalının bu belgeye konu tasarımı müvekkilinden izin almaksızın üretip pazarladığını, davalının taklit ve kalitesiz ürünleri nedeniyle müvekkilinin maddi ve manevi olarak zarara uğradığını ileri sürerek, tasarım hakkına vaki tecavüzün önlenmesini, haksız rekabetin men'ini, taklit ürünlerin toplatılmasını, davalının tasarımı lisans anlaşması ile kullanmış olması halinde ödemesi gereken lisans bedeline göre hesaplama yapılarak 30.000 TL maddi, uğranılan prestij kaybı nedeniyle 30.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren ticari faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkilinin davaya konu ürünü üretip pazarlamadığını, tasarımın orjinal olmadığını, tazminat talebinin fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacıya ait tasarıma konu ürünlerin benzerlerini satışa sunmak suretiyle izinsiz kullandığı ve tasarım hakkına tecavüz ettiği, eylemin aynı zamanda haksız rekabet sayılması gerektiği, davacı 554 sayılı KHK'nın 52/1 maddesi ve (c) bendi hükmü lisans bedeline göre tazminat talep etmiş ise de dosyaya sunulan delillere göre lisansa dayalı bir hesaplama yapılmasının mümkün olmadığı, maddi tazminatın tarafların dosyaya yansıyan ekonomik durumu, davalının satış kayıtları, satılan ürün miktarı dikkate alınarak Borçlar Kanunu genel hükümlerine göre takdir edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalının tasarıma tecavüz ve haksız rekabetinin tespiti ile müdahalesinin önlenmesine, davalının satışa sunduğu ürünlere el konulmasına, imhasına, 3.000 TL maddi, 3.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre taraf vekilerinin aşağıdaki bentler dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Dava, endüstriyel tasarımdan kaynaklanan haklara vaki tecavüzün ve haksız rekabetin tespiti, önlenmesi ve maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı, maddi tazminat istemini 554 sayılı KHK'nın 52/1-c maddesindeki seçeneklerden lisans bedeline dayandırmıştır. 554 sayılı KHK'nın 52. maddesi uyarınca yoksun kalınan kazanç tasarım hakkı sahibinin seçimine bağlı olarak bu maddede yazılı değerlendirme esaslarından birine göre hesaplanır. Madde metninden de anlaşılacağı üzere yoksun kalınan kazancın hesaplanmasına yönelik tüm yöntemlerde seçim hakkı tasarım sahibine aittir. Bu nedenle mahkemece davacının 52. maddenin (c) bendine dayalı tazminat seçeneği olmasına karşın yazılı gerekçeyle aynı maddesinin (b) bendine göre hesaplama sonucu tazminat takdiri doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir. 3-Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz isteminin bu aşamada incelenmesine geerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden taraflara iadesine, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.