MAHKEMESİ : KOCAELİ 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 04/10/2012NUMARASI : 2011/603-2012/429Taraflar arasında görülen davada Kocaeli 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/10/2012 tarih ve 2011/603-2012/429 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı I. Bank vekili, müflis A.. B.. iflas idaresi memurları ve fer'i müdahil TMSF vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin Y. Kocaeli Şubesi'nde uzun süre hesabı bulunduğunu, banka personelinin aldatması ve kasti yönlendirmesi ile parasının O.-S. hesabına yatırdığını, müvekkili parasının hiçbir zaman O.-S. hesabına gitmeyip, Y. A.Ş.'nin uhdesinde kaldığını, banka tarafından şubelere gönderilen yazılarda hedef gösterilerek paraların O.-S. hesaba yönlendirilmesinin istenildiğini, banka personelinin mudileri istedikleri irade beyanında bulunmaya zorlamak için hatalı fikrin doğumuna veya teyidine ya da devamına kasten sebebiyet verdiklerini, mudilerin banka personelinin prim usulü hileli yönlendirmesiyle akdin icrasına neden olunduğu için akdin geçerli olmadığını ileri sürerek, 5.388,51 TL'nin faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, kesinleşen ceza mahkemesi kararında Y.S. O.S. Ltd. Şti'nin A.. B.. tarafından grup şirketlerine kredi sağlamak amacıyla kurulduğu, bu bankanın ortak ve yöneticilerinin Y.A.Ş. ve B.. H.. grup şirketlerinde çalışan kişiler oldukları, şirket adına mevduat toplanırken de Y. A.Ş. şubelerinin kullanıldığı, daha fazla faiz getireceği söylenerek müşterilerin kurulan bankaya yönlendirildiği, ancak bu bankanın aslında Y. A.Ş. merkez şubesindeki hesaptan ibaret olduğu ve toplanan paraların grup şirketlerine kredi olarak aktarıldığının maddi vakıa olarak tespit edildiği, davacı ve onun durumundaki Off Shore hesabı açtıranların iradelerinin fesada uğratılarak hukuka aykırı fiile maruz bırakıldıklarının ortaya konduğu, A.. B..'in eyleminin 6762 sayılı TTK'nın 336/5. maddesinde tarif edilen gerek kanunların gerekse sözleşmelerin kendisine yüklediği sair vazifelerin kasten ve ihmal neticesi yapılmaması niteliğinde bulunduğu, TTK'nın 321/son. maddesinde temsile ve idareye salâhiyetli olanların vazifelerini yaptıkları sırada işledikleri haksız fiillerden anonim şirketin sorumlu olacağı hükme bağlandığından B.. H.. dışındaki davalı banka ve yöneticileri olan davalıların meydana gelen zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları, davacı hesaba yatırılan anaparaya hesap açılırken belirlenen faizi ekleyerek vade sonu itibariyle akdi faiz istemişse de hesabın açıldığı tarihten itibaren avans faizine hükmetmek gerektiği gerekçesiyle, davalı B.. H.. A.Ş. hakkındaki davanın husumetten reddine, diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulü ile 5.000,15 TL'nin 15.12.1999 tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalı I. Bank A.Ş. adına borcu üstlenen TMSF ve davalılar A.. B.., S.. E.. ve M. N. Y.'ten müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı I. Bank adına borcu üstlenen TMSF vekili ve müflis A. B.iflas idaresi memurları temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ING Bank A.Ş. adına borcu üstlenen TMSF vekilinin (2) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.2-Ancak, mahkemece, davalı bankaya harç yüklenmiş ise de davalı I. Bank A.Ş'ye karşı işbu davanın açılma nedeninin bu banka tarafından devir alınan Y. A.Ş'nin işlem ve eylemlerinden kaynaklandığı, davacıya ait paranın off shore bankasına gönderilmesi konusundaki işlem ve eylemleri yürüten Y. A.Ş.'nin TMSF tarafından devir alındıktan sonra en son ING Bank A.Ş'ye devredildiği, bu durumda F. Bankası iken I. Bank A.Ş.ye devredilen Y. A.Ş'nin eylemlerinden dolayı açılan davada bu bankayı devir alan I. Bank A.Ş'nin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 140. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmadan harçtan sorumlu tutulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir. 3-Müflis A.. B.. İflas İdaresi Memurlarının temyiz itirazlarına gelince; Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 17.10.2007 tarih ve 2005/120-2007/381 E-K sayılı kararı ile davalılardan A.. B..'in iflasına karar verildiği, kararın 14.01.2008 tarihinde kesinleştiği, ikinci alacaklılar toplantısının ise 12.03.2009 tarihinde yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla, bu davalı hakkındaki davanın, iflas memurlarına tebligat yapılması suretiyle kayıt kabul davası olarak görülmesi gerekirken, tahsil davası olarak görülmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. 4-Bozma sebep ve şekline göre müflis A.. B.. İflas İdaresi Memurlarının esasa yönelik sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı I. Bank A.Ş. adına borcu üstlenen TMSF vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın ING Bank A.Ş. adına borcu üstlenen TMSF yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın müflis A.. B.. yararına BOZULMASINA, (4) nolu bentte açıklanan nedenlerle müflis A.. B.. iflas idaresi memurlarının esasa yönelik sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden Müflis A.. B.. İflas Idaresi Memurları'na iadesine, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.