MAHKEMESİ : DENİZLİ 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 14/05/2013NUMARASI : 2011/426-2013/184Taraflar arasında görülen davada Denizli 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/05/2013 tarih ve 2011/426-2013/184 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalının müvekkiline ait çeşitli standartlarda başvuruda bulunarak TSE markasını kullandığını, marka kullanım bedeline ilişkin toplam 9.760,00TL'lik 3 adet fatura için başlatılan icra takibine itiraz ettiğini, takbin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı, taraflar arasındaki tip sözleşmesinin hakkaniyetten uzak olduğunu, sözleşmenin BK'nın 20 vd. hükümlerine aykırı bir sözleşme olduğunu, davacının hiçbir ihtarda bulunmayarak bir önceki yılın tarifesine %450 artış yaparak fatura düzenlediğini, haksız ve fahiş alacak talep edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının TSE markasını 2010 yılı içerisinde marka tip sözleşmeleri kapsamında kullandığı, ancak ücret artışının gabin oluşturacak düzeyde olduğu ve davalıya ücret artışının bildirilmediği dikkate alındığında davalı tarafa yeni ücret sistemine göre belirlenen marka kullanma ücreti üzerinden değilde bir önceki sistem olan 2009 yılı marka kullanım ücreti üzerinden ücretlendirme yapılmasının adil olacağı, davacı ile davalı arasında TS 497 numaralı standarda yönelik TSE marka kullanma tip sözleşmesinin dosya içerisinde bulunmadığı, taraflar arasında bu standard için sözleşme ilişkisinin mevcut olduğunun davacı tarafça kanıtlanamadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 1.573,33 TL üzerinden takibin iptaline, takibin bu miktar üzerinden devamına karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delilerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.2- Dava, sözleşmeden kaynaklanan marka kullanım bedelinin tahsiline yönelik itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Davacı TSE, brüt satış tutarı üzerinden ücretlendirme yaparken 2010 yılı için yeni ücret sistemine geçtiği, uyuşmazlığında dava konusu faturaların yeni ücret sistemine göre düzenlenmesinden kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Dava konusu faturalara ilişkin TS EN 303-5, TS EN 303-3 ve TS 377 sayılı 3 adet TSE Markasını Kullanma Tip Sözleşmeleri açısından, davacı TSE'nin 25.01.2010 tarihli yazısında öncelikle 2009 yılına ait brüt satış tutarının 31 Mart 2010 tarihine kadar bildirilmesi durumunda eski ücretlendirmenin uygulanacağı, bildirimediği durumda ise yönergede belirlenen yeni ücret sistemine göre marka kullanma ücreti tahakkuk ettirileceği ihtar edilmiş, ilgili yazı 28.01.2010 tarihinde davalıya tebliğ edilmiş, davalı 07.02.2011 tarihli cevabi yazısında kendisine yazılan bu yazıyı da ilgi tutarak artışın fahiş olduğunu bildirmiş ise de, yazıda eski tarifenin uygulanması için gerekli olan 2009 yılına ait brüt satış tutarını bildirmemiştir. Eski ücretlendirmenin uygulanması için davalı tarafca 2009 yılına ait brüt satış tutarının bildirilmesi yeterli olup, bu husus açıkca ihtar edilmiş olmasına rağmen davalının bu ihtara riayet etmemesi nedeniyle hakkında yeni ücret sisteminin uygulanmasınında bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin tamyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına bozulmasına karar verilmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.