Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 729 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9180 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : BURSA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 14/11/2011NUMARASI : 2010/747-2011/666Taraflar arasında görülen davada Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/11/2011 tarih ve 2010/747-2011/666 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 14.01.2014 günü hazır bulunan davacı vekili Av. O.. B.. ile davalı vekili Av. A. I. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan genel kredi sözleşmesi gereğince 48 ay vadeli 1.400.000,00 CHF (İsviçre Frangı) kredi kullandığını, faiz oranının %7,92 olarak belirlendiği halde daha sonra bankanın faiz oranını %9,5 olarak uyguladığını, kredi borcunun 30.07.2010 tarihinde erken ödendiğini, davalı bankanın müvekkilinden %7 oranında komisyon uygulayarak kredi borcunun kapanmasını sağladığını, davalının uyguladığı oranın fahiş olduğunu ileri sürerek, 50.000,00 TL'nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, erken ödeme komisyonun davacının da kabulünde olan kredi sözleşmesinde kararlaştırıldığın savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın erken kapamadan dolayı 84.901,42 TL faiz gelirinden mahrum kaldığı, erken kapama komisyonunun alınmasının kredi sözleşmesine göre uygun olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2- Dava, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan borcun erken kapatılması nedeniyle alınan erken kapama komisyonunun fahiş olduğu iddiasına dayalı alacak istemine ilişkindir. Taraflar arasındaki genel kredi sözleşmesinin 29.8 maddesi, “müşteri kredinin toplam bakiye borcunu veya vadesi gelmemiş bir veya birden çok taksitini ödemek istemesi halinde bu hususun kabul edilip edilmemesinin bankanın münhasır yetkisinde bulunduğunu, kabul halinde ödenen tutarlara bankanın herhangi (faiz vs) indirimi yapıp yapmamakta serbest olduğunu ve bankanın belirleyeceği erken kapama ücreti ödenmesinin kendisinden talep edildiği takdirde bu ücreti ödeyeceğini müşteri kabul ve taahhüt eder.” hükmünü haizdir. Anılan hükümle kredinin vadesinden önce kapatılması halinde bankanın erken kapama komisyonu talep edebileceği davacı tarafça kabul edilmiş ise de, davalı bankanın hangi oranda erken kapama komisyonu uyguladığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu durumda, mahkemece diğer bankalardan genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan borcun erken ödenmesi halinde uyguladıkları faiz oranları sorulmak suretiyle davalı bankanın uyguladığı erken kapama komisyonu oranının fahiş olup olmadığı hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılıp sonucuna göre bir karar vermek gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.