MAHKEMESİ : İSTANBUL 51. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 07/06/2012NUMARASI : 2010/26-2012/172Taraflar arasında görülen davada İstanbul 51. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 07/06/2012 tarih ve 2010/26-2012/172 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 08.04.2014 günü hazır bulunan davacı vekili Av. E. E. ile davalı vekili Av. B.. Ç.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı gemiye onarım işleri yaptığını, gemi donatanı temsilcileri ve kaptanının müvekkiline yaptırdığı onarım işlerinin bedelini ödeyeceklerini taahhüt etmiş olmalarına rağmen söz konusu işlerden doğan bakiye 172.023 USD borcun halen ödenmediğini, müvekkilinin alacağının gemi alacaklısı ve buna bağlı kanuni rehin hakkı sağladığını, Tuzla Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2010/2 D.İş sayılı kararı ile gemi üzerine ihtiyati tedbir yolu ile seferden men konulduğunu, ihtiyati tedbir kararının Tuzla İcra Müdürlüğü'nün 2010/96 Esas sayılı dosyasıyla tatbik edildiğini ileri sürerek 172.023 USD tutarındaki alacağın fiili ödeme günündeki TCMB efektif satış kuru üzerinden TL karşılığının tahsiline, gemi üzerine kanuni rehin hakkı tanınmasına, alacağa dava tarihinden itibaren devlet bankalarınca USD uygulanan en yüksek oranda faiz yürütülmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, taraflar arasında akdedilmiş herhangi bir istisna veya hizmet sözleşmesi mevcut olmadığını, müvekkilinin gemisine kaptan tarafından kabul edilmiş 4.250 USD iş dışında başkaca herhangi bir hizmet veya malzeme alımının söz konusu bulunmadığını, davacı tarafından tanzim edilerek müvekkiline gönderilen herhangi bir faturanın bulunmadığını, alacağın kanuni rehin hakkı vermediğini, talep edilen fiyatın ve ücretin fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davaya konu N. isimli geminin donatanının davalı C. S.A. firması, geminin M. I. siciline kayıtlı olduğu, gemi yöneticisinin T. Denizcilik A.Ş. olduğu, yönetici şirketin donatan adına gemiye bakım yapılması sorumluluğunu üstlendiği, gemi yöneticisinin yaptığı işlemlerin donatanı bağladığı, dosyada mevcut teklif, kabul ve iş teslim belgelerinde gemi yöneticisi ve/veya çalışanlarının ve/veya gemi personelinin imza ve gemi kaşesinin bulunduğu, dosyada mevcut ayrıntılı tamir raporlarından NORA isimli gemi üzerinde belirtilen tamirlerin yapılmış olduğu, bunların toplam bedelinin 297.760 USD olarak hesaplandığı, 129.987 USD toplam yapılan ödeme düşüldükten sonra davacının 167.773 USD alacağının bulunduğu anlaşıldığından alacağa ilişkin davanın bu miktar üzerinden kabulüne, verilen hizmetin zaruret halinde ihtiyaçla mahdut olarak verilmemiş olduğundan gemi alacaklısı ve buna bağlı kanuni rehin hakkı vermediği gerekçesiyle davalı donatan C. S. S.A. aleyhine açılan davanın kısmen kabulü ile 167.773 USD'nın 15/01/2010 dava tarihinden itibaren kamu bankalarınca USD’na verilen en yüksek yıllık faiz oranını tahakkuku ile fiili ödeme günündeki TCMB efektif satış kuru TL karşılığının işbu davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kanuni rehin hakkı talebinin reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir. 1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Dava, davacının davalı donatana ait gemiye onarım işleri yapması nedeniyle gemi üzerine kanuni rehin hakkı tanınması ve tamir bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Yapılan yargılama sonucu mahkemece alacak yönünden davanın kısmen kabulüne, kanuni rehin hakkı tanınması talebinin ise reddine karar verilmiştir. Ancak, davalı vekili, davacı ile müvekkili arasında herhangi bir istisna veya hizmet sözleşmesi olmadığını, gemi kaptanı tarafından talep edilen veya alınan hizmet yada malzeme alımının bulunmadığı, gemi yöneticisi T.Denizcilik A.Ş.'nin davacı ile ilişkiye girdiğini, alacaktan da bu şirketin sorumlu olduğunu savunmuştur. Her ne kadar bilirkişi raporunda gemi yönetim sözleşmesinin 6.maddesinde gemiye bakım yapılması sorumluluğunun T. Denizcilik A.Ş. tarafından üstlenildiği, donatan adına hareket eden T. Denizcilik A.Ş. nin yaptığı işlemlerin davalı donatanı bağlayacağı belirtilmiş ise de, dosyada gemi yönetim sözleşmesinin Türkçe tercümesi bulunmamaktadır. Bu itibarla mahkemece, gemi yönetim sözleşmesinin Türkçe tercümesinin dosyaya celbi ile tamir sözleşmesi öncesi geminin ne şekilde işletildiği, dava dışı T. Denizcilik A.Ş.'nin gemi işletme müteahhidi olup olmadığı tesbit edilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,05 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.