Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6902 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)VEKİLİ : AV. ...Taraflar arasında görülen davada ...2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01/04/2015 tarih ve 2014/30-2015/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı, davalı ile taşıma sözleşmesi akdettiklerini, bunun karşılığında 31.07.2013 tarihinde fatura kestiğini ve bu bedeli alamadığını ileri sürerek, 2.700 TL bedelin davalıdan alınarak tarafına verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının 200 TL alacaklı olduğunu, bunun dışında davacıya ait aracın transfer işlemlerinde kesinlikle kullanılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.... Petrol ve ...Collezione'ye yazılan yazılara yanıt verilmediği anlaşılmıştır.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, 2013 yılı Temmuz ayı içerisinde davacının davalı şirket adına 5 kez Kiriş-Kemer arasında transfer işlemlerinin yapıldığı konusunda uyuşmazlık bulunmadığı, davalı taraf yapılan 5 transfer işlemi karşılığının 200 TL olduğunu ve bu bedel yönünden borçlu olduğunu beyan etmişse de, taraflar arasında uygulana gelen süreçte son fatura bedeli olan Haziran ayındaki taşıma karşılığında davacının 1 ay için 2.700 TL fatura düzenlediği, buna göre günlük taşıma karşılığının mahkemece re'sen yapılan hesaplama sonucunda 90 TL olacağı, davacının davalı şirketle yapmış olduğu sözleşme sonucunda Temmuz 2013 ayı içerisinde ancak 5 defa taşıma işlemi yaptığını ispat edebilmesi nedeniyle 90,00 TL X 5 = 450,00 TL bedel yönünden, davacının davalıdan alacaklı olduğu, davacı tarafından düzenlenen faturanın her ne kadar davalıya tebliğ edildiği ifade edilmiş ise de, davalı tarafından davaya konu edilen alacağa ilişkin faturanın yasal 8 günlük süre içerisinde iade edildiği gerekçesiyle, açılan davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, 450,00 TL'nin davaya konu alacağın ticari işten kaynaklanması nedeniyle dava tarihi olan 20/01/2014 tarihinden itibaren başlayacak reeskont avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.Kararı, davacı temyiz etmiştir.Dava, araç kira sözleşmesinden kaynaklanan alacak tahsili istemine ilişkindir. Taraflar arasında imzalanan sözleşme uyarınca davacı aracının 01.07.2013 tarihinden itibaren davalı tarafın üstlendiği taşıma ilişkisinin gerçekleştirilmesi için kiralandığı anlaşılmaktadır. Bu durum karşısında davalı taraf davacının belirlenen süre içerisinde edimini yerine getirmediğini veya kısmen yerine getirip aracı teslim aldığını ileri sürüp kanıtlamak zorundadır. Bunun yanında, mahkeme karar gerekçesindeki 5 adet yolcu taşıma sözleşmesi isimli belge davalı ile dava dışı davalının taşımasını üstlendiği firma arasında düzenlenmiş olup, bu belgenin davacıyı bağlama olanağı bulunmamaktadır. Bu durum karşısında, ispat yükü kendisinde olan davalı tarafça yukarıda belirtilen hususlar ileri sürülüp kanıtlanamadığına göre, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle kısmen kabulü kararı verilmesi doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 22.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.