Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6769 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17251 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 04/07/2013NUMARASI : 2010/410-2013/281Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/07/2013 tarih ve 2010/410-2013/281 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalı tarafça müvekkilinden istenen araçların istenilen gün ve tarihte İstanbul'da hazır edildiğini, ancak davalı tarafça yüklemenin zamanında yapılmadığını, müvekkili tarafça yapılan ihtara rağmen yüklemenin olmaması sebebiyle kamyonların geri çağrıldığını, bekleme ücreti, yakıt ve yol masrafı ile TTK'nın 778. maddesi uyarınca navlun alacağının yarısı kadar davalının borçlu bulunduğunu ileri sürerek şimdilik 6.000 USD bedelin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 05.09.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 46.137,20 TL'ye yükseltmiştir. Davalı vekili, beklemenin davacı kamyonlarının belge eksikliğinden kaynaklandığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca taraflar arasındaki sözleşmenin geçerli bulunduğu, davacının 12.12.2007 tarihinde araçlarını kullanıma hazır bulundurduğu, sözleşme uyarınca yükleme sırasında 2 günlük beklemenin taraflarca normal kabul edildiği, ancak araçların 5 gün bekletildiği, bakiye 3 gün için davacının bekleme ücreti talep hakkının doğduğu, davacının kararlaştırılan navlun ücretinin yarısına hak kazandığı ancak ıslah edilen kısım bakımından talebin zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle 6.000 USD navlun ücreti alacağının, 06/01/2008 tarihinden itibaren CMR taşımalarında öngörülen yıllık % 5 (yüzde beş) faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, ıslah dilekçesine konu olan diğer alacak taleplerinin ise zamanaşımı def'i nedeni ile reddine karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2) Dava, taraflar arasındaki taşıma ilişkisinden kaynaklanan alacak ve tazminat talebine ilişkin olup davacı dava dilekçesinde üç ayrı alacak ve tazminat kalemine bağlı olarak fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 6.000 USD karşılığı TL'nin tahsili talebinde bulunmuştur. Davacı, şimdilik istenen tutar içerisinde bu üç alacak kaleminin miktarına veya oranına ilişkin mahkemenin talebine rağmen açıklayıcı her hangi bir beyanda bulunmamış olup, bilirkişi raporunun alınmasından sonra ise dava dilekçesinde istenen tutarın tümüyle navlun alacak kalemine ilişkin olduğu ve Mersin-İstanbul arası akaryakıt giderine ilişkin talebinden vazgeçtiğini beyan etmiştir. Mahkemece, davacının bu beyanı esas alınarak bidayette istenen tutarın tümüyle navlun alacak kalemine ilişkin olduğu benimsenmiş ise de, dava dilekçesinde şimdilik kaydıyla istenen tutarın kuruşlandırılması davacı tarafından yapılmamış olduğundan her bir alacak kalemi bakımından eşit miktarda taleple bulunduğunun kabulü ile zamanaşımına uğramayan alacak kalemleri bakımından bu ilke çerçevesinde karar vermek gerekirken bundan zuhul ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazının kabulü ile kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 101,55 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 07/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.