MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 30/10/2013NUMARASI : 2013/467-2013/468 İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/10/2013 tarih ve 2013/467-2013/468 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ihtiyati haciz talep eden vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:İhtiyati haciz talep eden vekili, müvekkili banka ile dava dışı A Tekstil Dekorasyon Ticaret ve Sanayi Ltd Şti arasında akdedilen genel kredi sözleşmesinin, aleyhine ihtiyati haciz talep edilen borçlular tarafından müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile imzalandığını, borcun ödenmediğini ileri sürerek, müşterek borçlu ve müteselsil kefiller hakkında ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, davalı H.. O.. tarafından taşınmazı üzerine talebe konu borcu karşılar şekilde 1.derecede 1.250.000,00 TL bedelle ipotek tesis edildiği, dolayısıyla alacağın rehinle temin edilmiş olduğu gerekçesiyle ihtiyati haciz talebinin reddine, diğer davalılar yönünden ise kabulüne karar verilmiştir.Kararı, ihtiyati haciz talep eden vekili temyiz etmiştir.Türk Borçlar Kanunu 586/1 maddesi hükmüne göre, maddede sözü edilen koşullar oluştuğunda alacaklının asıl borçlu lehine verilen ipoteğe el atmadan müteselsil kefilleri takip etmesi mümkündür. Kefilin kendi kefaleti için değil, asıl borçlu için ipotek tesis etmesi de kefile başvurulmasına engel teşkil etmez. Asıl borçluya yapılan ihtarın da sonuçsuz kaldığının anlaşılmasına göre, mahkemece H.. O.. yönünden de talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, reddi doğru görülmemiş hükmün ihtiyati haciz talep eden vekili lehine bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz talep eden banka vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün ihtiyati haciz talep eden banka yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden ihtiyati haciz talep edene iadesine, 13/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.