MAHKEMESİ : İSTANBUL 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 27/12/2012NUMARASI : 2012/25-2012/335Taraflar arasında görülen davada İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/12/2012 tarih ve 2012/25-2012/335 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı E.. M.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkiline ait iş makinesinin davalılardan E.. M..'ın yönetimindeki çekici tarafından çekilen römorka yüklü iken yaya üst geçidine çarpma sonucu hasarlandığını, davalı A. Sigorta A.Ş.'nin çekicinin zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesini, diğer davalı E.. A..'nin ise çekicinin ve römorkun kasko sigorta poliçesini düzenlemeleri nedeniyle zarardan sorumlu olduklarını ileri sürerek, 59.810,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren temerrüt faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı A.. Sigorta A.Ş. vekili, hasarın sigorta teminatı dışında kaldığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Davalı E.. A.. vekili, sigortalı araca verilen yük teminatı için poliçede "bu araçta parsiyel yük taşınmaktadır" hükmü bulunduğunu, römork ile taşınan yükte meydana gelen zarar parsiyel yük sayılmadığından meydana gelen zararın poliçe teminatının kapsamı dışında bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. Davalı E.. M.., hasara konu olan taşıyıcı aracın kendisine ait olduğunu, ancak zarardan sorumlu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının sahibi olduğu iş makinasının davalı E.. M.. yönetimindeki çekici tarafından çekilen römorkta yüklü iken yaya üst geçidine çarpması sonucu hasarlandığı, iş makinesindeki kaza nedeniyle uğranılan net zararın 43.000,00 TL olduğu, kazanın meydana gelmesinde tamamen kusurlu bulunan davalı E.. M..'ın zarardan sorumlu olduğu, davalı A.. Sigorta A.Ş.'nin Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi Genel Şartları A.3-d maddesi uyarınca, davalı E.. A..'nin de İhtiyari Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi Genel Şartları M.3-e maddesi uyarınca herhangi bir sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle, davalı sigorta şirketleri yönünden davanın reddine, davalı E.. M.. yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili ile davalı E.. M.. vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı E.. M.. vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, yukarıda yazılı gerekçe ile, davalı sigorta şirketleri yönünden davanın reddine, diğer davalı E.. M.. yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak davalı E.. A.. tarafından düzenlenmiş sigorta poliçesine ekli olduğu belirtilen Yurtiçi Taşıyıcı Mali Sorumluluk Klozu getirtilerek davalı sigorta şirketinin sorumluluğunun belirlenmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.3- Ayrıca, mahkemece 888,20 TL peşin harç alınması gereken karar ve ilam harcından mahsup edildiğine göre, HMK 323. maddesi uyarınca davacı tarafından yatırılan peşin harcın yargılama giderlerine dahil edilmemesi doğru görülmemiştir. 4- Diğer taraftan, davalı sigorta şirketleri yönünden davanın reddine karar verilmiş olup, davacı vekili dava dilekçesinde sigorta şirketlerinden poliçe kapsamı dahilinde talepte bulunmuştur. Bu durumda mahkemece davalı sigorta şirketleri yönünden sorumluluk limitleri nazara alınarak vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, dava değerinin tamamı üzerinden sigorta şirketleri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi de doğru görülmemiş, kararın bu nedenlede bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı E.. M.. vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2), (3), (4) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.298,35 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı E.. M..dan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.