Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 605 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 18587 - Esas Yıl 2012





Taraflar arasında görülen davada Gebze 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03.05.2011 tarih ve 2010/506-2011/195 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalılar A.. O.. ve C.. E.. tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalılardan A.. O..'nun ve bu şahsın sevk ve idaresindeki ... plakalı araçta muavin olarak görev yapan C.. E..'ün, müvekkilini 06/11/2008 tarihinde kasten darp ettiklerini ve müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, sözkonusu olay nedeniyle Gebze 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2009/127 esas sayılı dosyası üzerinden görülen davada, davalı şahısların mahkum olduğunu, davalı şirketin ... plakalı aracın maliki-işleteni olduğunu ve olayda manevi tazminat şartlarının gerçekleştiği ileri sürülerek, 15.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini, tedbir talepli olarak talep ve dava etmiştir.Davalı S..N.. İ..Gıda Madencilik Turizm San ve Tic. Ltd. Şti. vekili, öncelikle zamanaşımı ve husumet itirazında bulunmuş olup, işin esası yönünden de müvekkili şirketin davalı şahısların şoför ve muavinliğini yaptığı aracın maliki olduğunu ve olayda herhangi bir kusurunun bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.Davalılar A.. O.. ve C.. E.., usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiş ve duruşmaya katılmamışlardır.Mahkemece, davalı-gerçek şahıslar yönünden bu şahısların, davacıya karşı kasten yaralama suçunu işlediklerinin kesinleşmiş ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğu, olayda manevi tazminat şartlarının gerçekleştiği, talep edilen manevi tazminat miktarının hakkaniyete uygun ve ödeme gücü ile de orantılı olduğu gerekçesiyle, davalı-gerçek şahıslar yönünden davanın kabulüne, davalı şirket yönünden ise davalı şirketin davalı-gerçek şahısların çalıştığı otobüsün malik-işleteni olması dışında sorumluluğunu gerektirir bir ilgisinin bulunmadığı, davalı-gerçek şahısların kasti bir suça bağlı olarak sorumluluklarının sözkonusu olması karşısında, BK madde 55 düzenlemesinin olaya uygulanamayacağı gerekçesiyle, davalı şirket yönünden husumet itirazının kabulü ile şirket yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.Kararı davacı vekili ile davalılar A.. O.. ve C.. E.. temyiz etmiştir.1) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.2) Dava, davacının yolcu olarak bulunduğu araç sürücüsü ve muavini tarafından darp edilmesi nedeniyle uğranılan manevi zararın tazminine ilişkindir. BK'nun 47. maddesi uyarınca, hakimin özel durumları dikkate alarak hükmedeceği manevi tazminatın miktarı, olay nedeniyle duyulan elem ve ızdırabı kısmen dahi olsa telafi etmeye elverişli, makul ve adalete uygun olmalıdır. Somut olayda ise mahkemece davacı yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı, olayın meydana geldiği tarih, olayın oluş şekli, yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek boyutu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları dikkate alındığında, yukarıda açıklanan ilkelere uygun düşmemektedir. Bu durum karşısında mahkemece, davalılar aleyhine daha ılımlı, adalete uygun ve makul bir manevi tazminat takdir edilmek üzere, kararın davalılar yararına bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendte açıklanan nedenle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bendte açıklanan nedenle, davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 05,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden davalılara iadesine, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.