Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 497 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 15343 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.07.2011 tarih ve 2011/255-2011/385 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacılar vekilleri, davacı ...'nin imtiyaz hakkı sahibi, diğer davacının yayınlayan ve marka lisans sahibi olduğu ...'nin tirajını, davalıların reklam veren gerçek ve tüzel kişiler ile ajanslarda internet aracılığı ile ..., ..., ... Gazetelerinin 1-15 Aralık 2002 tarihleri arasındaki net satışların karşılaştırıldığı tabloları göndermek suretiyle gerçeğe aykırı, aldatıcı bilgiler verdiklerini, ...'nin trajını düşük gösterdiklerini, kendi gazeteleri olan ... Gazetesinin daha fazla reklam almasını sağlamayı amaçladıklarını, gerçek rakamların ...'nin dağıtımını yapan ...'nin rakamları olduğunu, davalıların kaynak olarak gösterdikleri ...'nin ...'nin dağıtımını yapmadığını, TTK'nun 57/1, 2, 3 ncü bent hükümlerini ihlal ettiklerini, gazetenin ticari itibarının zedelendiğini ileri sürerek, davalıların eyleminin haksız rekabet oluşturduğunun tespitini, önlenmesini, oluşan maddi durumun ortadan kaldırılmasını, yanlış beyanların düzeltilerek aynı yerlere duyurulmasını, her bir davacıya 100.000,00'er YTL maddi, 50.000,00'er YTL manevi tazminatın faiziyle davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, verilen satış rakamlarının tahmini satış rakamları olduğunu, davacılardan ...'nin yayın hakkını diğer davacıya devretmesi nedeniyle tazminat isteme hakkını bulunmadığını, savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılamada, davanın haksız rekabet iddiasına dayalı manevi tazminat istemine ilişkin olduğu, TTK'nun 64 ncü maddesinde yazılı eylemleri tüzel kişilerin işleri görülürken tüzel kişi namına hareket etmiş veya etmesi gerekmiş olan organın azaları veya ortakları işlemişse ceza göreceklerine dair aynı kanunun 65'inci maddesi organların cezai sorumluluğunu düzenlediği, iş bu hukuk davasında TTK'nun 64'üncü maddesi, davalı şirketin yönetim kurulu Başkan Yardımcısı (birinin derecede imza yetkililerinden) biri olan diğer davalı ...'ın hukuki sorumluluğuna dayanak olamayacağı, haksız eylemi davalı şirketin yayın organı ... Gazetesi'nin reklam servisince işlendiği, internet yolu ile dava konusu tiraj rakamlarını içeren tabloyu 3'üncü kişilere gönderme eylemini bu davalının kişisel olarak ve kusurlu biçimde işlediği kanıtlanmadığı gerekçesiyle, davalı ... hakkındaki davanın reddine, diğer davalı şirket hakkında verilen karar kesinleştiğinden bu konuda yeniden hüküm tesisine yer olmadığına, karar verilmiştir.Kararı, davacı .... vekili temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı .... vekilinin aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Ancak, mahkemece dairemiz bozmasına uyulmak sureti ile davalılardan ... hakkındaki manevi tazminat davasının reddine karar verildiğine göre Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 10/3. hükmü uyarınca 2. kısım 2. bölümde gösterilen maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde nispi vekalet ücretine karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiş ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca temyiz edenin sıfatı dikkate alınmak sureti ile düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacı ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte gösterilen sebeple hüküm fıkrasının 5. bendindeki "davacılardan" ibaresinin çıkarılarak yerine "davacı ...'den" ibaresinin yazılmasına ve bu bentten sonra 6. bent olarak "davalı ... hakkındaki manevi tazminat davasının reddi nedeni ile AAÜT' nin 10/3. maddesi uyarınca takdir olunan 1.100 TL vekalet ücretinin davacı ...'den alınarak davalı ...'a verilmesine" hükmünün eklenmesi sureti ile kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacı ...'ye iadesine, 10.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.