Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4022 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13957 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 13/05/2013NUMARASI : 2011/129-2013/110Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/05/2013 tarih ve 2011/129-2013/110 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi A. G. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, taraflarca imzalanan 31.12.1997 tarihli protokol doğrultusunda on-line sayısal oyunlar sisteminin kullanımı için davalıya iki adet oyun yazılımı verildiğini, yazılım bedeli ve ortaklaşa yararlanılan mal ve hizmetlerle ilgili payına düşen miktar için davalıya ihtar gönderilmesine rağmen ödeme yapılmadığını, 23.02.2004 tarihli ikinci bir protokolle USD cinsinden olan borcun listedeki spor tesislerinde müvekkili reklamlarının yayını, TL cinsinden borçların da davalının matbaasında sayısal oyun kuponlarını basımı suretiyle tasfiye edilmesinin kararlaştırıldığını, ancak davalının bu yükümünü de yerine getirmemesi üzerine protokolün müvekkilince tek taraflı olarak feshedildiğini ileri sürerek 400.000,00 USD yazılım bedelinin 28.04.1998 tarihinden itibaren Devlet Bankalarının yabancı para için açılmış bir yıl vadeli mevduata uyguladığı en yüksek faizi ile birlikte, 18.347,92 TL nakliye payının ise 08.09.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, dava dışı Gtech Corporation ile düzenlenen 10.02.1998 tarihli sözleşme doğrultusunda, Spor Toto Teşkilat Başkanlığınca oynatılan futbol müsabakalarına dayalı müşterek bahis oyunlarının davacıya ait on-line elektronik ve bilgisayar altyapı sistemi kullanılarak oynatılmasına başlandığını, taraflar arasında bağıtlanan 31.12.1997 tarihli sözleşme uyarınca da müvekkilinin davacıdan iki adet oyun yazılımı alıp her biri karşılığında davacının işin ihale edildiği firmaya ödemiş olduğu 200.000,00 USD'nin davacı yanca tahsil edileceğini, müvekkili müfettişlerinin yaptıkları denetimde Gtech firmasına 788.500,00 USD mükerrer ödeme yapıldığının görüldüğünü, iadesi için açılan davanın reddedildiğini, bu davada bilirkişinin Gtech firması tarafından davacıya verilen yazılımın sadece Türkiye'de münhasır olmayan kulanımının devredildiğini, dolayısıyla MPİ'nin lisans satma ve devretme hakkına hiç bir zaman sahip olmaması sebebiyle 2x200.000 USD'nin ticari karşılığının alınamamış olduğunu tespit ettiğini, bu nedenle istenen bedelin davacıya ödenemeyeceğini, müvekkilinin Gtech firmasına 788.500,00 USD ödemesi üzerine davacı tarafından istenen bedelin mükerrer olduğunu, sözleşmeye göre davacı alacaklarına faiz yürütülemeyeceğini ve nakliye bedeli talep edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 16.02.1996 tarihinde, fer'i müdahil GTECH Corp. ile donanım ve yazılım sözleşmesi imzaladığı, sözleşme uyarınca, MİPGM'ne 5 ayrı şans oyunu işletme ve yönetmesine imkan verecek şekilde, üzerinde şans oyunları kanalı bulunan yaklaşık 1500 adet oyun terminallerinin GTECH tarafından yurdun değişik yerlerine yerleştirildiği, ancak MİPGM'nin kendi portföyünde aynı anda 5 ayrı şans oyununu oynatması mümkün görülmediğinden, spor alanlarındaki şans oyunlarını Devlet adına oynatma tekelini elinde bulunduran GSGM bünyesindeki Spor Toto Teşkilatı Genel Müdürlüğüne iki adet kanalı kendi adına işletme teklifinde bulunduğu, teklifin kabul görmesi üzerine taraflar arasında 31.12.1997 tarihinde sözleşme imzalandığı ve MİPGM'nin aslında kullanma hakkı kendisine ait bulunan iki adet şans oyun kanalını ve bu kanallar için oluşturulan oyun program yazılımlarını kullanma hakkını GSGM'ne devrettiği, tarafların yazılım bedeli olarak 400.000,00 ABD doları ile bir takım ortak giderlerin (nakliye dahil) GSGM'ne ödenmesi konusunda anlaştıkları, bununla birlikte davalı kurumun, MİPGM'ne ait oyun terminallerinde "SPOR TOTO SİSTEM" ve "SPOR LOTO SİSTEM' isimli oyunları 1998 Mart ve Ağustos aylarından itibaren oynatmaya ve gelir elde etmeye başladığı, ancak davalının sözleşmedeki yazılım bedelini ve nakliye bedeli katkı payı borcunu davacıya ödemediği, davalı GSGM'nin söz konusu iki adet oyun yazılımı sebebiyle, GTECH firmasına bir bedel ödeme borcunun bulunmadığı, davalının yazılım bedeli olarak GTECH'e toplamda 780.000,00 ABD doları yazılım bedeli ödemiş olmasının, kendisi ile GTECH arasında bir sorun teşkil edeceği, Gtech firmasına ödenen miktarın içerisinde, bu davaya konu iki adet yazılım bedelinin bulunması halinde, davalının bu meblağı GTECH'den alabileceği, ancak bu hususun GTECH ile GSGM arasında devam eden davanın konusu olduğu, eldeki davayı ilgilendirmediği gerekçesiyle davanın kabulüne, 400.000,00 ABD Dolarının 28.04.1998 tarihinden itibaren işleyecek olan döviz cinsi için öngörülen oran faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, 18.347,92 TL nakliye gideri katılım payı alacağının 08.09.2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idareden tahsili ile davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, hükmolunan USD alacağına, 3095 sayılı Kanunun 4/a maddesinde düzenlenen Devlet Bankalarının USD ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranı tatbik edileceğinin tabii olmasına, Spor Toto Teşkilat Başkanlığı'nın G.. M..'ne bağlı bir birimken dava açıldıktan sonra yürürlüğe giren 638 sayılı KHK uyarınca tüzel kişilik kazanmasına, gerekçeli karar başlığında davalı olarak G.. M.. gösterildiği halde kararın tüzel kişiliğe haiz Spor Toto Teşkilat Başkanlığı'nca temyiz edilmesine, görevsizlik kararı üzerine yeni bir dilekçe ile açılan davada önceki dosyada yapılan yargılama giderlerinin istenemeyecek olmasına, vezneye ödendiği halde kullanılmayan bilirkişi ücreti ve gider avansının her zaman iade edilebileceğinin tabi bulunmasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.2- Ancak, mahkemenin kabulünün aksine, davalı vekili nakliye gideri hakkında dosya içerisinde bir tablo ya da bilgi bulunmadığını, ne şekilde hesaplandığının belli olmadığını savunarak miktar bakımından da talebi kabul etmeyip itirazda bulunduğu halde davalının bu savunması bilirkişi raporunda ve karar yerinde tartışılmadan yazılı gerekçe ile hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, 03.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.