Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3597 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8576 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : ......... 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 10/07/2012NUMARASI : 2011/158-2012/374Taraflar arasında görülen davada ........ 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 10/07/2012 tarih ve 2011/158-2012/374 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ......... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili kurumun 2009 yılında hayvan azlığına bağlı olarak et fiyatlarında meydana gelen yükselişler nedeniyle Bakanlar Kurulu tarafından verilen yetki üzerine 2010 yılında değişik tarihlerde et ithalatı yaptığını, şartnamelere uygun olmayan hayvanların kabul edilmediğini, bütün hassasiyete rağmen davalının ............başkanı olarak gazetelere vermiş olduğu demeçlerde “... deli dana hastalığı taşıyan etlerin bu yollarla ülkeye girdiğini, dine uygun olmadığını, EBK'nın Türkiye çapında 100 şube açacağını, bu şubelere tüzel kişilerin başvurabileceğini, EBK'nın etlerinin %90'ının yağ, %10'unun da kelle eti olduğunu, genel müdürün Tarım Bakanlığı'nı yanlış bilgilendirdiğini, etlerin hastalıklı olduğunu, Adana'daki esnafın vitrinlere EBK'nın etlerinin hastalıklı olduğunu ve 1 yıllık depolarda bekletildiğini, satın alınmaması gerektiğini belirten yazılar asacağını…” ifade ederek kurumun manevi kişiliğine ve ticari faaliyetine saldırı niteliğinde gerçek dışı açıklamalarda bulunduğunu, davalının bu açıklamalarının kötü niyetli olup çeşitli internet sitelerinde yayınlandığını, davalının haksız rekabette bulunduğunu belirterek fiilin haksız olduğunun tespitine, davalının beyanlarının düzeltilmesine, men'ine, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte 10.000,00 TL manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı, kendisinin dava dilekçesinde yazılı olduğu şekilde bir beyanının bulunmadığını, kurumun ithal edilen hayvanların hastalıklı olduğunu valiliklere gönderdiği yazılarla bildirdiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının beyanlarının ifade özgürlüğünün sınırlarını aşar şekilde davacının ticari itibarını zedelediği, eleştiri sınırlarını aştığı, gerçek bir bilgiye dayanmadığı ve iyiniyet kurallarına aykırı olduğu gerekçesiyle, davalının fiilinin haksız olduğunun tespitine, beyanlarının düzeltilmesine, haksız rekabetin men'ine ve 5.000,00TL manevi tazminata karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Davacı, davalı tarafın yaptığı açıklama nedeniyle 6762 sayılı TTK 56 ve devamı maddelerine dayalı olarak haksız rekabet yapıldığından bahisle manevi tazminat talebinde bulunmuştur.Uyuşmazlığın bu niteliği itibariyle, davalı tarafça yapılan açıklamaların aynı Kanun'un 57. maddesinde düzenlenen "gerçeğe aykırı ve lüzumsuz yere incitici beyan" niteliğinde bulunup bulunmadığı hususunun belirlenmesi gereklidir.Davalı tarafça açıklamanın söz konusu ithal et ürünlerinin hastalıklı oldukları hususunda resmi mercilerce yapılan açıklamaların da bulunduğu ve açıklamanın gerçeği yansıttığı savunulduğuna göre, bu hususta içlerinde veterinerin de bulunduğu bir bilirkişi heyetinden görüş alınmak suretiyle davalı açıklamalarının haksız rekabet oluşturup oluşturmadığının değerlendirilmesi gerekirken, açıklamalarda yer alan ifadelerin eleştiri sınırlarını aştığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 04/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.