MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 29/07/2011NUMARASI : 2009/21-2011/551Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29.07.2011 tarih ve 2009/21-2011/551 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan A.. A.. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkillerinin murisi S. D.’in yolcusu olduğu ve davalılardan H.. D..’in sürücüsü, A.. Ö..’ın maliki, I.. A..’nin de Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi ile sigortalayan şirket olduğu yolcu minibüsü ile davalılardan M.. Ç..'nın sürücüsü, M.. T..’ın maliki, A.. A..’nin ise Zorunlu Mali Sorumluluk Sigorta poliçesi ile sigortalayan şirket olduğu kamyonun çarpışması sonucu 17.10.2007 tarihinde meydana gelen trafik kazası nedeniyle vefat ettiğini, müvekkillerinden S.. T..’ın murisin gayri resmi eşi, diğer müvekkillerinin ise murisin çocukları olduğunu, resmi nüfus kaydına göre murisin tek mirasçısı olarak görünen annesi dava dışı T. D.'in kötüniyetli olarak sigorta şirketlerinden destekten yoksun kalma tazminatını tahsil ettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile her bir müvekkili için 1.000.00 TL maddi ve 15.000.00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 2.000.00 TL maddi ve 30.000.00 TL manevi tazminatın olay tarihinden (davalı sigorta şirketleri yönünden, limitle sınırlı olmak üzere sadece maddi tazminata ve ihbar tarihinden 8 iş günü sonrasından itibaren) işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tazminini talep ve dava etmiş, 24.11.2010 tarihinde maddi tazminat talebini 29.066.64 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı A.. A.. vekili, müvekkili şirkete sunulan veraset ilamı ve nüfus kaydına göre murisin mirasçısı olan annesine, müvekkili şirketçe tazminat ödemesi yapılarak poliçe ile ilgili tüm vecibelerin yerine getirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Davalı I.. A.. vekili, müvekkili sigorta şirketinin, ilgili poliçeden sorumluluğunun, sigortalısının kusuru ispatlanabildiği takdirde kusura isabet eden oranda ve poliçe limitiyle sınırlı olduğunu, manevi tazminat taleplerinin teminat dışında kalması nedeniyle reddinin gerektiğini, kaza tarihinden itibaren faiz talebinin yerinde olmadığını, belirterek, davanın reddini savunmuştur.Davalı A.. Ö.. vekili, davacıların davacı sıfatının bulunmadığını, müvekkilinin sahibi bulunduğu aracı kullanan diğer davalının kazada tali kusurlu olduğunu, talep edilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Davalı M.. T.., davaya konu kazayı, aracının sürücüsü davalılardan M.. Ç..’nın yaptığını belirterek, davanın reddini istemiştir.Davalılardan H.. D.. ile M.. Ç.., davaya cevap vermemişlerdir.Mahkemece, iddia, savunma, veraset ilamı, keşif ve benimsenen bilirkişi raporlarına göre, dava konusu kazanın oluşumunda davalılardan kamyon sürücüsü M.. Ç..’nın 6/8, minibüs sürücüsü H.. D..’in ise 2/8 oranında kusurlu olup, muris ve diğer yolcuların kusurlarının bulunmadığı, kaza nedeniyle davacılardan S. T.’ın gerçek zararının 15.296,06 TL, Yunus Emre Toprak’ın gerçek zararının ise 13.770.58 TL olduğu, Borçlar Kanunu’nun 49. maddesine göre manevi tazminat koşullarının gerçekleştiği, dava dilekçesinin sigorta şirketine tebliği ve bu tebliğden itibaren yasal 8 günlük sürenin sonunda temerrüt durumunun oluşacağı gerekçesiyle, maddi tazminat davasının kabulü ile dava dilekçesi ve ıslah dilekçesi dikkate alınarak davacılardan S. T. için 15.296,06 TL, Y. E. T. için 13.770,58 TL tazminatın davalı sigorta şirketleri sigortalı aracın kusuru ve poliçe limiti dahilinde sorumlu olmak kaydı ile davalılardan müştereken ve mütesesilen tahsiline, bu meblağa sigorta şirketleri yönünden dava edilen 1.000,00'er TL kısım için dava dilekçesinin sigorta şirketine tebliğ tarihine yasal 8 iş günü eklenmesi ile bu tarihten itibaren ıslah edilen bakiye miktarlara ıslah dilekçesinin sigorta şirketlerine tebliğ tarihine 8 iş günü eklenmesi ile bu tarihten itibaren yasal faizi ile tahsiline, diğer davalılar yönünden talep gibi olay tarihinden yasal faiz yürütülmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine; manevi tazminatın kısmen kabulü ile, her bir davacı için 5.000,00'er TL tazminatın 17.10.2007 olay tarihinden itibaren yasal faizi ile, sigorta şirketleri dışındaki diğer davalılardan müştereken ve mütesesilen tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davalılardan A.. A.. vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, mümeyyiz davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.2- Ancak, davacılar vekilinin, 24.11.2010 tarihli ıslah dilekçesinde, bilirkişiler tarafından belirlenen tazminatın davacılardan S. T. için de 11.472,04 TL’sinin, Y. E. T. için de 10.327,93 TL’sinin davalılar A.. A.., M.. Ç.. ve M.. T..’dan tahsili talep edilmiş olup mahkemece davacılar vekilinin açıklanan bu talebi aşılarak bilirkişilerin belirlediği tüm tazminatın mümeyyiz davalı ile diğer davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın mümeyyiz davalı yararına bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. A.. vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalılardan A.. A..'ye iadesine, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.