MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada Mersin 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/04/2014 tarih ve 2009/550-2014/178 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin dershanelerinden Mersin Şubesi'nin öğrencisi iken 2005 yılı ÖSS sınavında Mersin birincisi, Türkiye üçüncüsü olduğunu, davalının müvekkilinin fotoğraflarının izin almaksızın reklam ve tanıtım hizmetlerinde kullandığını, bu şekilde kişilik haklarına tecavüz edildiğini ileri sürerek, 1.100,00 TL maddi 10.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 24.03.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 62.215,26 TL'ye yükseltmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın davacıya ait resmin izinsiz olarak davalı tarafından ticari amaçla kullanıldığı iddiasına dayalı olduğu, her ne kadar davalı taraf bu konuda davacının kendisine izin verdiğini savunmuş ise de izine ilişkin söz konusu protokolün imzalandığı tarihte davacının 18 yaşından küçük bulunduğu, dolayısıyla söz konusu protokolün geçerli olmadığı, davacıya ait fotoğrafların, izinsiz olarak ticari amaçla kullanmasının davacının kişilik haklarına saldırı oluşturacağı ve 6098 sayılı TBK'nın 58. maddesi (818 sayılı BK'nın 49. maddesi) uyarınca manevi tazminat koşullarının oluştuğu, Türk Medeni Kanunu'nun 24 ve 25 maddeleri uyarınca maddi tazminat da istenebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 62.215,26 TL maddi 5.000,00 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2-Dava, davacıya ait fotoğrafın izin alınmaksızın davalı tarafından reklam ve tanıtımlarda kullanılmasına dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın Dairemizce bozulmasından sonra davacı taraf başlangıçta 1.100 TL olan maddi tazminat istemini ıslah ederek 62.215,26 TL'nin davalıdan tahsilini istemiş, mahkemece de bu miktarın tahsiline karar verilmiştir. Ancak, 04.02.1948 gün ve 1944/10E.-1948/3 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nda da açıklandığı üzere bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir. Bu itibarla, mahkemece bozma kararından sonra yapılan ıslahın kabul edilerek buna göre hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.3-Kabule göre de, somut uyuşmazlığa uygulanması gereken mülga 6762 sayılı TTK'nın 56. vd. maddeleri uyarınca davalının eylemi, ticari maksatla davacının fotoğrafının ilan ve reklamlarda çoğaltılarak tanıtım yapılması suretiyle haksız rekabet oluşturduğundan aynı Kanun'un 58. maddesi uyarınca temin olunan menfaatin talep edilmesi mümkün ise de, davalının elde ettiği menfaate uyuşmazlık konusu eylem dışında başka etkenlerin de etki edip etmediği, şayet başka etkenler de mevcut ise bu takdirde uyuşmazlık konusu eylemin katkısının oranı dikkate alınarak belirlenmesi gerekirken davalı şirket karının bütünüyle uyuşmazlık konusu ilan ve reklamlardan kaynaklandığı sonucunu doğuracak şekilde bilirkişilerce belirlenen tazminatın tümüne hükmedilmesi de doğru olmamış, hükmün bu nedenle de bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.