Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2845 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 12151 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 24/01/2012NUMARASI : 2008/977-2012/40Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24/01/2012 tarih ve 2008/977-2012/40 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 18.02.2014 günü hazır bulunan davacılar vekili Av. Ş. A. ile davalı vekili Av. N. K. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili T. firmasının imalatçısı ve tedarikçisi bulunduğu emtianın diğer müvekkili tarafından ihracının yapıldığını, vekili gibi hareket ettiğini, müvekkili G. firması tarafından İtalya'daki alıcı W. S. unvanlı firmaya satılan emtianın davalı tarafından taşınmasının üstlenildiğini, teslimin yapılmadığını, müvekkillerinin zarara uğradıklarını ileri sürerek ve ıslah isteminde bulunarak, 31.794 Euro'nun tahsil tarihindeki YTL karşılığının ihtar tarihi olan 10.10.2008 gününden itibaren ticari faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, İtalya’da mukim F. S. ve Hanlon firması ile alıcı W. S. firmalarının sahiplerinin aynı şahıs olduğunu, F. G. adlı bu kişinin davacı T.'e mal siparişleri verdiğini, müvekkilinin önceden de müşterisi olan anılan kişinin kendisini aradığını, daha önce Florentrade S. ve Hanlon'un Türkiye'den ithal ettiği malları müvekkilinin taşıması nedeniyle 29.295,34 EURO borcunun bulunduğunu, bu arada T.’ten aldığı malları da aynı araç ile taşıyıp W.S. adresine getirdiği taktirde hem eski borçlarını hem de bu malların taşınmasına ait navlun bedellerini ödeyeceğini, herhangi bir aksilik olup da ödeyemediği taktirde ödemenin malı yükleyenler tarafından yapılacağını belirttiğini, görüşmelerin davacılara aktarıldığını, onların da aynı taahhütte bulunduklarını, uyuşmazlığa konusu malları taşımayı kabul ettiğini, 18.09.2008 günü davacı T.'ten müvekkiline gelen faks talimatında malların alıcısı W.S.'nin malları teslim alacağı adresine boşaltılmamasının, bekletilmesinin talep edildiğini, ikinci talimat gelmediğini, boşaltmak üzere ilk adrese gidildiğinde alıcının adreste olmadığını, araştırdığında bulunamadığını, aracın yükle bağlı kalmamasını ve bu nedenle malların gönderici ve alıcının bekleme ücreti ile karşılaşmamasını teminen davacının bilgisi dahilinde malların başka bir depoya indirildiğini, ödenmesi gereken eski ve yeni navlun borçlarının davacılar tarafından ödenmediğini, halen malların depodan alınmadığını, malların İtalya’da gümrük işlemleri yapılması nedeniyle İtalyan malı olduğunu yani İtalya yönünden malın sahibinin W.S. bulunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacılar tarafından 31.794,00 EURO’luk malın ihraç edildiği, taşınmasının davalı tarafından yapılmış olduğu, taşıma bedelinin davalıya peşin olarak ödendiği, ancak mal bedelinin yurt dışındaki müşteri tarafından davacıya ödenmediği, CMR Konvansiyonu 17. maddesine göre taşıyanın yükü teslim aldığı tarihten teslim edinceye kadar geçecek süre içerisinde meydana gelen kısmi ve tam kayıplardan sorumlu olduğu, dava konusu taşıma ile ilgili olarak CMR'nin 9. maddesinde öngörülen, malın teslim alındığı tarihte davalı tarafından konulmuş bir ihtirazı kayda rastlanmadığı, taşıyanın sorumluluktan kurtulma hallerinden herhangi birine ilişkin bilgi ve belge bulunmadığı, dolayısıyla davalının oluşan zarardan sorumlu olduğu, davalının malı teslim etme yerine ulaştırdığında gönderileni bulamadığını dolayısıyla bir teslim engeli ile karşılaştığı için emtiayı boşaltma adresine yakın bir yerdeki depoya davacıların bilgisi dahilinde boşalttığını savunduğu, ancak bu savunmanın kanıtlanmadığı, aksine teslim etmeme nedeninin çelişkili olduğu, daha önce yaptığı taşımalar nedeniyle kendisine ödenmeyen taşıma ücretini tahsil edemediği için emtiayı bilerek ve isteyerek gönderilene teslimden kaçındığı, zararın taşıyıcının kastından ileri geldiği, tam zarardan sorumlu bulunduğu, davalı Gisad'ın alacağı diğer davacıya temlik ettiği gerekçesiyle bu davacı tarafından açılan davanın reddine, diğer davacı hakkındaki davanın kabulüne, 31.794 EURO alacağın tahsil tarihi itibari ile EURO bazında T.C. Merkez Bankası'nca açılmış 1 yıl vadeli mevduat hesabına uygulanacak en yüksek faiz oranına göre temerrüt tarihi olan 25/10/2008 tarihinden itibaren faiz işletilmek sureti ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamları dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Ancak, uyuşmazlığa konu taşımanın tabi olduğu CMR Konvansiyonu'nun 27. maddesinde yabancı para üzerinden tazminata hükmedilmesi halinde yıllık % 5 oranında temerrüt faizi uygulanacağı düzenlenmiştir. Bu durum karşısında, davacı tarafın karara yönelik temyiz itirazlarının olmadığı da dikkate alınıp, kısmi davaya konu miktarın, CMR Konvansiyonu'nun 27. maddesi uyarınca yıllık %5 oranını geçmemek kaydıyla 3095 sayılı Kanun'un 4/a maddesi uyarınca temerrüt faiziyle tahsiline karar verilmesi için, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.3- Ayrıca, davalı taraf, davacı tarafın ıslah dilekçesine konu ettiği alacağa yönelik olarak zamanaşımı def'inde bulunmuş olmasına rağmen, bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeden ıslah edilen kısım itibariyle esas yönden hüküm kurulması da doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.