Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2799 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 17475 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30/06/2014 tarih ve 2012/276-2014/146 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin taraflar arasındaki anlaşma uyarınca davalıya ait ürünlerin taşıma işini gerçekleştirdiğini, muhtelif zamanlarda yapılan taşıma ve ücret farkı alacağına binaen davalı hakkında icra takibi yapıldığını, davalının haksız itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, davalının .... İcra Müdürlüğü'nün 2012/12763 esas sayılı takip dosyasına yaptığı itirazın iptaline ve takibin devamına, alacağın % 20'sinden aşağı olmamak üzere davacı aleyhine icra ve inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davacının dayandığı faturaların müvekkiline tebliğ olunmadığını, bu faturalara ilişkin tebligatın yapıldığı belirtilen kişinin müvekkilinin yetkilisi olmadığını, ilgili evraktaki imzanın bu kişiye ait bulunmadığını, davacının yapılan taşıma işini ispatlamasının gerektiğini, savunarak davanın reddini istemiştir,Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacı tarafından sunulan fatura teslim tutanağında ...'e ait olduğu belirtilen imzaların yapılan bilirkişi incelemesi neticesinde bu kişiye ait olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklı alacak nedeniyle itirazın iptali istemine ilişkindir.Davacı vekili müvekkilince yapılan taşıma işine binaen davalı adına taşıma ve ücret farkı faturaları düzenlendiğini, bu faturaların davalıya tebliğ edildiğini, davalı tarafından bu faturalara süresinde itiraz edilmediğini ileri sürmüş, davalı vekili ise bahsi geçen faturaların müvekkiline tebliğ edilmediğini savunmuş, mahkemece davacı tarafından ibraz edilen faturalar üzerinde yer alan ve davalı şirket adına faturaları tebliğ aldığı belirtilen ...'e atfen atılı imzaların bu kişiye ait olmadığı, dolayısıyla faturaların usulünce davalıya tebliğ edilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Fatura tek başına hukuki ilişkinin ve alacağın varlığını ispata yeterli değildir. Davacının tek yanlı olarak düzenlediği fatura ve kendi ticari kayıtları dahi akdi ilişki ve alacağın varlığının kabulü için yeterli bulunmamaktadır. Ne var ki; somut olayda taraflar arasında taşıma ilişkisinden kaynaklı akdi ilişki bulunduğu hususunda ihtilaf bulunmamaktadır. Taraflar arasındaki ihtilaf yapılan taşımanın miktarı ve bu iş nedeniyle ödenmesi gereken bedele ilişkindir. Davacı taşıma işinin yapıldığını ve bu nedenle ücrete hak kazandığını fatura dışındaki delillerle de ispatlayabilir. Nitekim davacı vekilince dava dilekçesinde, faturalar dışında alacağın varlığını ispat aracı olarak, ticari defter ve kayıtlara, bilirkişi incelemesine ve sair her türlü delile dayanılmıştır. Faturanın tebliğine ilişkin iddia ispat edilemese bile bu faturaların davalı defterlerine kayıtlı olması halinde faturaların tebliğ edildiğinin kabulü gerekir. Mahkemece davacının ibraz ettiği faturaların davalı tarafından kendi ticari defterine kaydedilip kaydedilmediği hususu da araştırılmamıştır. Bu durumda mahkemece; davacının dava dilekçesinde belirttiği diğer delilleri doğrultusunda inceleme ve araştırma yapılmak suretiyle işin esasına ilişkin bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru olmamış, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.