MAHKEMESİ : ÇANKIRI 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 10/04/2013NUMARASI : 2012/261-2013/123Taraflar arasında görülen davada Çankırı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/04/2013 tarih ve 2012/261-2013/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait otobüste yolculuk yaptığını, otobüsün alt bagajına vermek istediği eşyaların bir kısmını muavinin alt bagaja almayarak oturma koltuğununu üst kısmındaki bölmeye koymasını söylemesi üzerine, bu eşyalarını koltuğunun üstündeki bölmeye koyduğunu, koltuğun üst bölmesine koyduğu eşyalarının kaybolduğunu ya da çalındığını ileri sürerek, 3.289,00TL'nin tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, eşyaların otobüs firmasına teslim edilmediği, el bagajından sahibinin sorumlu bulunduğu, genel örf ve adetin de bu yönde olduğu gerekçesiyle, subut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dava, 6102 sayılı TTK'nın 856 vd. maddelerinde düzenlenen taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, tüketici mahkemesi sıfatıyla davaya bakılarak karar verilmiş ise de, taşıma sözleşmesi TTK'da düzenlenmiş olup, TTK'nın 4. maddesine göre mutlak ticari dava niteliğinde olmakla dava, 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 23. maddesinde düzenlenen ve Tüketici Mahkemelerinin görevinde bulunan davalardan değildir. 6102 sayılı TTK’nın 5/1. maddesi uyarınca, ticari davalar dava olunan şeyin değerine veya tutarına bakılmaksızın asliye ticaret mahkemesinde görülür. Bu nedenle, davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir. 2- Bozma sebep ve şekline göre davacının temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararının BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.