MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada .... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/06/2014 tarih ve 2011/40-2014/149 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin ... markası ile saat, takı ve aksesuar üretim ve satışı yaptığını, saat modelleri bakımından TPE nezdinde tasarım tescillerinin bulunduğu, davalının ise ... markası altında satışını yaptığı birtakım saat modelleri nedeniyle müvekkilinin tasarım hakkına tecavüz teşkil ettiğini, müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını, ayrıca tasarımların itibarı yönünden de bir zarar meydana geldiğini ileri sürerek, tasarımlara tecavüz teşkil eden ürünler ve adetlerinin tespitini, tasarıma tecavüzün tespitini ve men'ini, bu şekildeki ürünlere ve bunların üretiminde doğrudan doğruya kullanılan araçlara el konulmasını, gerekli tedbirlerin alınmasını, bunların imhasını, şimdilik 1.000 TL maddi, 10.000 TL manevi ve 10.000 TL itibar tazminatının davalıdan tahsilini, verilecek kararın ilanını talep ve dava etmiş; 05/04/2013 tarihli ıslah dilekçesi ile 30.000 TL'lik maddi tazminatın ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, davalının eylemlerinin, müvekkilinin tasarım (marka) hakkına ve ticaret ünvanına tecavüz teşkil ettiğinin tespitini ve bu tecavüzün de durdurulmasını istemiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, tüm dosya kapsamı nazara alınarak, ıslah edilmiş hali ile davanın kısmen kabulüne, davacıya ait toplam 7 saat tasarımının davalı tarafça Belonni markalı saatlerde izinsiz olarak kullanılması nedeniyle davacının tasarım tescilinden kaynaklanan haklarının davalı tarafça ihlal edildiğinin tespitine, davalı tarafın bu tecavüzünün men'ine, dava konusu saat tasarımlarının kullanıldığı davalı taraf saatlerinin, karar kesinleştikten sonra toplatılarak imhasına, salt bu ürünlerin üretime tahsis edilmiş üretim aracı tespit edilemediğinden, üretim araçlarına el konulması ve üretim araçlarının imhası taleplerinin reddine, takdiren 28.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminat ile 10.000 TL itibar tazminatının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin maddi tazminat talebinin reddine, maddi tazminata ıslah tarihi olan 05/04/2013 tarihinden itibaren ticari faiz uygulanmasına, diğer tazminat kalemleri yönünden faiz talebi bulunmadığından diğer tazminat talepleri yönünden faiz uygulanmasına yer olmadığına, ticaret ünvanına karşı herhangi bir tecavüz tespit edilemediğinden, ticaret unvanına tecavüzün tespiti ve durdururulması talebinin reddine, hükmün ilanına karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Davacı taraf, Türkiye’nin de taraf olduğu LAHEY Sözleşmesi Cenevre Metni kapsamında WIPO nezdinde yaptığı uluslararası tasarım tesciline dayanmıştır. TPE tarafından gönderilen yazı cevabında söz konusu uluslararası başvurunun tasarım bülteninde yayınlandıktan sonra itiraza açıldığı belirtilmiş ise de, anılan sözleşme hükmü uyarınca bu ilanın WIPO bülteni dışında TPE tasarım bülteninde de ilan edilip edilmediği ve yine ilan süresi içerisinde itiraza uğrayıp uğramadığı ve davacı başvurusunun reddi ya da kabulü hususlarında söz konusu yazı cevabı içeriğinde herhangi bir açıklık bulunmamaktadır. Bu durumda, TPE’den dayanak uluslararası başvuru tescil belgelerinin Türkiye’de LAHEY Sözleşmesine uygun olarak ilan edilip, itiraz edilmeksizin kesinleşip kesinleşmediği hususları sorulmak suretiyle uyuşmazlığın esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.2- Kabule göre de, 554 sayılı KHK’nın 52. maddesi (c) bendine göre lisans ücreti belirlenmesinde herhangi bir yasal temeli ve bağlayıcılığı bulunmadığı halde anılan madde hükmüne uygun olmayan şekilde Serbest Çalışan Tasarımcılar İçin Tasarım Hizmetlerinin Asgari Ücretlendirilmesine İlişkin Tarife uyarınca belirlenen ücretin lisans bedeli olarak kabulü de doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda yazılı (1) ve (2) nolu bentler uyarınca hükmün mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.