MAHKEMESİ : TARSUS 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 30/03/2011NUMARASI : 2006/414-2011/170Taraflar arasında görülen davada Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30.03.2011 tarih ve 2006/414-2011/170 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalı bankanın müvekkili aleyhine Tarsus 2. İcra Müdürlüğü'nün 1998/617 Esas sayılı dosyası ile imzası müvekkiline ait olmayan bir çekten dolayı imzanın müvekkiline ait olmadığını bile bile icra takibine giriştiği, aldığı ihtiyati haciz kararı ile müvekkiline ait menkul ve gayrimenkullerin haczedildiğini, müvekkilinin çiftçilik yaptığını, hayvan besiciliği ve tarımsal faaliyetlerde bulunduğunu, bu takipten dolayı her yıl aldığı Ziraat Bankası'nca büyükbaş hayvan besicilerine verilen krediyi alamadığını ve müvekkilinin hayvan satın alamadığını, almayı düşündüğü hayvanlar için önceden satın almış olduğu yemleri böylelikle kullanamadığını ve satamadığını, yemlerin çürüdüğünü, her yıl yaklaşık 2000 ton üzüm üretirken, her yıl veresiye satın alıp hasılat sonucu ödediği ilaç vs. üretim giderlerini temin edememesi nedeniyle üretimin 500 tonda kaldığını, piyasadaki itibarını kaybeden müvekkilinin üzerinde haciz bulunan aracını da piyasa değerinin altında satmak zorunda kaldığını, müvekkilinin iş düzeni bozularak, büyük maddi manevi, yıkıma uğradığını ileri sürerek 60.000 TL maddi ve manevi tazminatın faziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, tüm dosya kapsamına ve dinlenen tanık beyanlarına göre davacının hayvancılık yaptığı, dava konusu ihtiyati hacizden dolayı banka kredisi alamadığı, 1998 yılında da 100-150 adet kadar büyükbaş hayvan aldığı, hayvancılık kredisi alamadığı için hayvanları tekrar iade ettiği, davacının hayvancılık kredisi alamamasından dolayı oluşan zararının 2.236,50 TL olduğu, davacının diğer zarar kalemleri bakımından taleplerinin yerinde olmadığı, gerekçesiyle maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile 2.236,50 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle tahsiline, manevi tazminat davasının da davacının haksız haciz nedeniyle itibarının zedelendiği gerekçesiyle kısmen kabulü ile 2.000 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek temerrüt faiziyle tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili ve katılma yolu ile de davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı banka vekilinin sair, davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.2- Ancak, 818 sayılı BK'nın 49. maddesine göre; haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenebilmesi için kusurun varlığı şart olup, mahkemece manevi tazminat yönünden de davalı bankanın kusursuz sorumlu olduğu kabul edilerek yazılı şekilde manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.3- Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı banka vekilinin sair, davacı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz ititrazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı banka vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı banka yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 08.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.