MAHKEMESİ : İSTANBUL 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 15/04/2014NUMARASI : 2011/256-2014/43Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/04/2014 tarih ve 2011/256-2014/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından tasarlanan "Kolay Açılır Kapaklı Tencere" için yaratıcı medya projesini yapılacak olan reklam faaliyeti ile birlikte resmederek davalılardan E..M..Gereçleri San. ve Tic. A.Ş'ye elektronik ileti aracılığıyla teklif olarak sunulduğunu, ancak davalı E.. Mutfak Gereçleri San. ve Tic. A.Ş'nin bu teklife dönüş yapmadığını, iletiden aylar sonra müvekkili tarafından tasarlanan bu eserin diğer davalı M.. Reklamcılık ve Tanıtım Hizmetleri San. Tic. Ltd. Şti. tarafından müvekkilinin ifade ediş biçim resmini aynen kullanarak diğer davalı F.. A... tarafından reklam filmi haline getirip televizyonlarda yayınladıklarını, müvekkilinin FSEK hükümlerine aykırı olarak mali ve manevi haklarının ihlal edildiğini ileri sürerek, dava konusu reklam filmi ve tanıtımlarının davalıya ait web sayfalarından çıkarılmasına, mali haklar nedeniyle şimdilik 10.000,00 TL, müvekkili G.. B.. için 10.000,00 TL, müvekkili N.. B.. için 10.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu çalışmada "tencerenin hızlı açılması" fikri bir fikir olmakla beraber bu fikir bir asansöre bir tencerenin konumlandırılması şeklinde somutlaştırıldığı, dava konusu tasarımda bir fikirden hareketle somut forma dönüşmüş bir kompozisyon oluşturulduğu, bu uygulamanın tencere konsepti bakımından yeni olduğu, bilirkişi görüşünün aksine dava konusu çalışmanın eser niteliğinde olduğu, talep edilebilecek tazminat bedeli 4.500 TL olduğu, FSEK'nın 68. maddesi gereğince takdiren 2 katı tazminata hükmetmek gerektiği, eser sahibi olan davacılar G.. B.. ile N.. B..'in isimlerinin eser üzerinde belirtilmemesi nedeniyle FSEK'nın 14 ve 70. maddeleri gereğince manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğinden bahisle, davanın kısmen kabulüne, davacıya ait reklam filmi ve tanıtımlarının davalıya ait web sayfalarından çıkarılmasına, bilirkişice bulunan 4.500 TL tazminatın FSEK'nın 68. maddesi gereğince 2 kattı karşılığı 9.000 TL maddi tazminat ile G.. B.. ve N.. B.. için 5.000'er TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1- Mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi heyeti, dava konusu düdüklü tencere resminin grafik eser vasfında bulunmadığını mütalaa etmiştir. Ancak, mahkemece bu görüşe iştirak edilmeyerek söz konusu resmin asansör kapısına giydirilmesi suretiyle kapı açılıp kapanması hareketi ile düdüklü tencerenin de kapağının açılıp kapanması fikrinin sonuçta yaratıcısının hususiyetini içeren kavramsal eser niteliğinde olduğu gerekçesiyle dava kabul edilmişse de; esasen eser vasfını taşımayan düdüklü tencere resminin bir ilan olarak asansör kapısına uygulanması suretiyle ona hareketlilik sağlanması fikrinin ifade biçimine dönüştürülmesinde, söz konusu düşünce yaratıcılığının ilanın ticari ilgi ve etki yaratma amacı dışında tek başına FSEK 1/B bendi kapsamında hususiyet içeren eser haline dönüştüğünün kabulü mümkün bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece dava konusu düdüklü tencere resminin eser vasfında bulunmadığı nazara alınarak karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.2- Bozma sebep ve şekline göre, davacılar ve davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalılar yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.