MAHKEMESİ : İSTANBUL 3.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 12/11/2013NUMARASI : 2007/295-2013/252Taraflar arasında görülen davada İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/11/2013 tarih ve 2007/295-2013/252 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, taraflar arasında "G.. M.." isimli filmin gösterim lisans hakkı için 01/02/2007 tarihli Lisans Devir Sözleşmesi tanzim edildiğini ve filmin müvekkiline teslim edildiğini, sözleşme bedelini davalıya ödendiğini, müvekkilinin yayın hazırlıklarına başladığını, filmin Türkçe çeviri ve alt yazıları ile reklam için masraflar yaptığını, ayrıca Atasay Kuyumculuk San. Tic. A.Ş. ile 100.000,00 TL'lik Reklam Yayın Sözleşmesi imzaladığını, ancak davalının 23/03/2007 tarihli ihtarname ile,maddi hata iddiasıyla ve tek yanlı olarak sözleşmeyi feshettiğini, davalının ağır kusuru sonucu müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, 287.356,86 TL'nin 30/03/2007 tarihinden itibaren işletilecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, müvekkilinin davacıya televizyon yayın haklarını devrettiği "G.. M.." isimli eserin sinema ve video haklarına sahip olduğu halde, televizyon yayın haklarını devretme yetkilerinin bulunmadığını ve hata yapılarak böyle bir sözleşme imzalandığını, bu durumun sözlü, elektronik ortamda derhal davacı şirkete bildirildiğini ve esaslı hata hükmüne dayanarak sözleşmenin tek taraflı olarak feshedildiğini, ancak davacının ortaya çıkardığı hayali zararı talep ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında sözleşme düzenlendiği sırada davacının sözleşme düzenleme yetkisi konusunda davacı yanı yanılttığı ve yetkisi olmadığı halde '' G.. M..'' isimli filmin gösterimi ile ilgili davacıya lisans verdiği ve bu lisans doğrultusunda davacının sözleşmede belirtilen ücreti yatırdığı ve filmin gösterimi ile ilgili dava dışı şirketlerle anlaşmalar yaptığı, sözleşmeler düzenlediği, davacının filmin gösterilememesi sebebiyle 287.356,86 TL zararı bulunduğu, davalı yan sözleşme düzenlenirken esaslı hataya düşmüş olsa dahi, bu lisans sözleşmesinin geçerliliğine güvenerek davacının güven duygusu ile imzaladığı sözleşmeler sebebiyle uğradığı zarardan, yani müspet ve menfi zarardan davalının sorumlu olduğu, ancak davacı yan da lisans sözleşmesi düzenlendiği sırada davacının sözleşme düzenleme yetkisini ve sair durumu araştırmamasından dolayı sözleşmenin feshinde kısmen de olsa sorumluluk taşıyacağı, bu nedenle hakkaniyete uygun olarak tazminata hükmedilmesi gerektiğinden bahisle, davanın kısmen kabulüne, 100.000,00 TL'nin, dava tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile davalıdan tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.. 1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalı tarafça konusu "G.. M.." adlı belgeselin 01.02.2007 tarihli sözleşmeyle televizyonda yayın hakkı davacıya devredildikten sonra, bu kez 23.03.2007 tarihli ihtarname ile televizyonda yayın hakkına sahip olunmadığı, bu durumun esaslı hata niteliğinde olduğu gerekçesiyle yayın sözleşmesi feshedilmiştir. Mahkemece, davalının sözleşmesel olarak davacı zararlarından sorumlu tutulması gerektiği benimsenmiş ve aynı şekilde davacının da sözleşmeyle devraldığı televizyonda yayın hakkının mevcut olup olmadığını denetlememekle kusurlu olduğu gerekçesiyle B.K. 42 ve 43. maddeler uyarınca tazminat miktarında indirim yapılmış ise de; 5846 sayılı FSEK'nın 53. maddesi uyarınca, mali bir hakkı başkasına devreden veya kullanma ruhsatını veren kimse, iktisap edene karşı hakkın mevcudiyetini (818 sayılı) Borçlar Kanunu'nun 169 ve 171 inci maddeleri hükmünce zamindir.(TBK 191 ve 193. Maddeleri)Somut uyuşmazlıkta, davalının FSEK'nın 53. madde uyarınca tekeffül (garanti) hükümleri nedeniyle davacının uğradığı gerçek zararın tazmini ile sorumlu olacağı gözetilmeksizin tazminatta indirim yapılması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davacı yarına bozulması gerekmiştir.3-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; davacı tarafça yayın sözleşmesinin iptali nedeniyle yapılan giderler ve yoksun kalınan kazanç kalemi olmak üzere müspet ve menfi zararın tazmini istenmiştir.Mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişi heyetince düzenlenen raporda; davacının zarar kalemi olarak talep ettiği dava dışı STR Medya Ajans A.Ş. tarafından düzenlenen fatura karşılığı tanıtım hizmeti bedelinin uyuşmazlık konusu belgeselin niteliği itibariyle olağan ücret sayılamayacağı, aynı şekilde yine belgesel için dava dışı Atasay Kuyumculuk San. Tic. A.Ş. ile yapılan sponsorluk hizmet bedelinin de söz konusu belgesel ile orantılı olmadığı mütalaa edilmiştir. Bu durumda mahkemece anılan fatura ve sözleşme ile kararlaştırılan bedellerin rayice uygun olup olmadıkları hususunda içlerinde reklamcı ve televizyon yayıncısı bilirkişilerin de bulunduğu yeni bir bilirkişi heyetinden görüş alınarak ve bu hususta davacının gerçek zararının belirlenerek hüküm tesisi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.